Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10482 Esas 2019/6490 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10482
Karar No: 2019/6490
Karar Tarihi: 21.05.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10482 Esas 2019/6490 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan yargılanan sanığın beraatine karar vermiş ancak hüküm fıkrasında sanığın suçunu işlediği yönünde bir ifade kullanmıştır. Karar temyiz edilmiş ve temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak hüküm fıkrasındaki ifade kanuna aykırı olduğu için karar bozulmuştur. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, suç işlemediği kabul edilen sanığın üzerine atılı suçtan CMK 223/2-c ibaresine göre beraatine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddesi gereği karar düzeltilerek onanmıştır. İlgili kanun maddesi: CMK 223/2-c.

12. Ceza Dairesi 2017/10482 E. , 2019/6490 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2 maddesi gereği beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin eksik inceleme ile karar verildiğine ve raporlar arasındaki çelişkinin giderilmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın iddianameye konu eylem nedeni ile kusuru bulunmadığı kabul edilmesine rağmen, hüküm fıkrasında "sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçunu işlediğine dair mahkumiyetine yetecek nitelikte her türlü şüpheden uzak yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığından ayrıca sanığın üzerine atılı suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı anlaşıldığından, sanığın üzerine atılı suçtan CMK"nın 223/2. maddesi gereğince” beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. numaralı bendindeki “suçunu işlediğine dair mahkumiyetine yetecek nitelikte her türlü şüpheden uzak yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığından ayrıca sanığın üzerine atılı suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı anlaşıldığından, sanığın üzerine atılı suçtan CMK"nın 223/2” ibaresinin çıkarılarak yerine “suçunda taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle sanığın üzerine atılı suçtan CMK"nın 223/2-c” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 21/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.