5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/1000 Esas 2018/1557 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1000
Karar No: 2018/1557

5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/1000 Esas 2018/1557 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, 5015 sayılı Kanuna muhalefet suçundan dolayı hükümlülük ve müsadere cezaları verilmiştir. Ancak temyiz sonucu yapılan incelemede, açılan kamu davasının niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen kişinin davaya katılmasına karar verilmesi hukuken geçersiz kabul edilmiştir. Sanık müdafıinin temyiz itirazları da kabul edilerek, suçun niteliğine ve tarihine göre sanığın eylemi zincirleme biçimde kaçakçılık suçu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi için başka bir dosya ile birleştirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise, 5015 sayılı Kanun'un 10. maddesi ve TCK'nın 43. maddesine atıfta bulunulmuştur.

7. Ceza Dairesi 2018/1000 E. , 2018/1557 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- ... adına Hazine vekilinin temyizine ilişkin yapılan incelemede;
Açılan kamu davasının niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen ..."nin davaya katılmasına karar verilmesi hukuken geçersiz olup, hükmü temyize hak vermeyeceğinden, ... adına Hazine vekilinin temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasının 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık müdafıinin temyizine göre yapılan incelemede ise;
Diyarbakır 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin Dairemizce temyize konu incelenen bu dava dosyasının suç tarihinin 21.07.2009, iddianame düzenlenme tarihinin 22.07.2009 olduğu, UYAP sisteminden yapılan incelemede, sanığın halen derdest görülen aynı yer mahkemesinin 2017-774 Esas sayılı dosyasının suç tarihinin 27.02.2009, iddianame düzenlenme tarihinin ise 10.11.2017 olduğu ve her iki olayda da sanığın üzerine atılı eylemlerin benzer mahiyette olduğu dikkate alınarak, suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre sanığın eyleminin TCK.nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından anılan dosya da incelenmesi ile gerektiğinde birleştirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık müdafıinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 19.02.2018 günü oybirliği ile karar verildi.