Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/12684 Esas 2015/217 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi


Davacı, yurtdışı çalışma sürelerinin borçlandırılmasına, Türkiye"den olacak emeklilik ile ilgili yurtdışı ilk sigorta başlangıcının 01/11/1975 olarak tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının yurtdışı çalışma sürelerini borçlanma hakkı bulunduğunun ve sigorta başlangıcının 01.11.1975 tarihi olarak tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 01.11.1975 tarihi olduğunun tespitine, davacının dilekçesindeki yurtdışı borçlanma talebine dair borçlanma işleminin yapılmış olduğu ve dava konusunun kalmadığı anlaşılmakla bu konudaki talebiyle ilgili esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 03.05.1957 doğumlu Türk vatandaşı davacının 12.09.1975 tarihinden itibaren gebelik/analık, 01.11.1975 tarihinden itibaren çocuk bakımı ve 01.01.1992 tarihinden itibaren de fiili çalışma nedeniyle sigorta kapsamına alındığı, Türkiye"de 18.06.2013-27.06.2013 tarihleri arasında 4/1-(a) bendi kapsamında sigortalı çalışmasının bulunduğu, 20.06.2013 tarihinde 4/1-(a) bendi kapsamında borçlanma talebinde bulunduğu ve Kurumun 4/1-(a) bendi kapsamında yurt dışında geçen süreyi borçlanma imkanı tanıması üzerine 3600 gün karşılığı ödeme yaptığı, 21.08.2013 tarihinde aylık tahsis talebinde bulunduğu ancak Kurumun davacının sigortalılık başlangıç tarihini 18.06.2003 kabul ederek 506 sayılı Kanun"un Geçici 81.maddesinden yararlanamayacağı ve 25 yıl sigortalılık süresi, 58 yaş ve 4500 gün prim ödeme koşulları bulunmadığından tahsis talebinin reddine karar verdiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, dava dilekçesinde davacının yurtdışı çalışma sürelerinin borçlandırılmasına karar verilmesi ve sigorta başlangıcının 01.11.1975 tarihi olarak tespiti talep edilmiş ise de dava dilekçesinde Kurumun davacıya borçlanma imkanı tanıdığı ve bu
doğrultuda 3600 gün ödeme yapan davacının aylık talebinde bulunduğu, Kurumun aylığa hak kazanma koşullarını yanlış belirlediği, davacının 3600 gün üzerinden emekli olabileceği halde Kurumun davacıyı 58 yaş ve 4500 gün koşullarına tabi tuttuğu belirtilerek davacının 3600 gün prim ödeme koşuluyla yaşlılık aylığına hak kazandığı ifade edilmiştir.
Mahkemece, yukarıda yer alan maddi ve hukuki olgular gözetilerek Kurumun davacıya 4/1-(a) bendi kapsamında yurt dışında geçen süreyi borçlanma imkanı tanıdığı gözetilerek davacının yurtdışı çalışma sürelerini borçlanma hakkı bulunduğunun tespiti isteminin 6100 sayılı HMK’nın 114/1-(h) bendi gereğince hukuki yarar yokluğundan HMK’nın 115.maddesine göre usulden reddine karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile yazılı biçimde esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 15/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.