Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/25887 Esas 2016/1847 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 08/12/2014

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı kadın tarafından manevi tazminat talebinin reddi, maddi tazminat ve nafakaların miktarları ile yoksulluk nafakasının reddi yönünden, davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, maddi tazminat ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemenin de kabulünde olduğu üzere davalı erkeğin davacı kadına hakaret ettiği ve şiddet uyguladığı sabittir. Davalı erkek tarafından gerçekleştirilen bu eylemler, davacı kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder. Açıklanan nedenlerle davacı kadının manevi tazminat (TMK m. 174/2.) talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken, reddedilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
4-Mahkemece davacı kadının yoksulluk nafakası talebi reddedilmiştir. Dosya içerisinde bulunan SGK Hizmet Dökümüne göre davacı kadının 17.09.2013 tarihinde işten çıktığı anlaşılmaktadır. Mahkemece davacının çalışıp çalışmadığı, işten ayrıldı ise işten ayrılma nedeni araştırılıp sonucu uyarınca karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle eksik inceleme ile talebin reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 136.00 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 04.02.2016 (Perş.)