Esas No: 2021/23758
Karar No: 2022/165
Karar Tarihi: 17.01.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/23758 Esas 2022/165 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından dava açılmıştır. Yargıtay 13. Ceza Dairesi, iş yeri dokunulmazlığı ve mala zarar verme suçlarından hüküm veren Asliye Ceza Mahkemesi kararını bozmuştur. Bunun sebebi, 5560 sayılı kanunun suç tarihinde yürürlükte bulunmayan hükümlerine göre şikayete tabi olan bu suçların uzlaştırma hükümleri ile değerlendirilmesi gerektiğidir. Sanığın durumunun hukuki olarak yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.İşyeri dokunulmazlığı suçu bakımından ise, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itiraz talebi reddedilmiştir. Bu suçun kararı kesinleşen diğer sanıkla birlikte işlenmiş olması sebebiyle, Yargıtay 13. Ceza Dairesi'nin kararı usul ve yasaya uygun bulunmuştur. Kanun maddeleri olarak; TCK'nın 142/1-b maddesi (hırsızlık), 116/2 maddesi (iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme), 151/1 maddesi (mala zarar verme), 5560 sayılı kanunun 6. maddesi, CMK'nın 253/3 maddesi (uzlaşmaya giren bir suç ile girmeyen suç birlikte işlenmesi), CMK'nın 308. maddesi (itirazın reddi), 5237
"İçtihat Metni"
Sanık ... hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine ilişkin ... 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 17.02.2009 gün ve 2007/540 Esas- 2009/128 Karar sayılı hükmün, sanık ... ve müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 31.10.2013 gün ve 2012/14610 Esas, 2013/30966 Karar sayılı onama yolundaki kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.09.2021 gün ve itiraz konulu 2021/85942 sayılı yazısı ile;
Sanık hakkında 17/05/2006 tarihinde işlemiş olduğu TCK'nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık, TCK'nın 116/2 maddesinde düzenlenen iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme, TCK'nın 151/1 maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçlarından dava açıldığı, suç tarihinde 5560 sayılı Kanunun 6 maddesinin yürürlükte olmadığı, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçunun şikayete tabi olduğu, CMK'nın 253/3 maddesine göre uzlaşmaya kapsamına giren bir suç ile uzlaştırma kapsamına girmeyen suç birlikte işlenmesi halinde uzlaştırma hükümlerinin uygulanamayacağı, bu hükmün kanuna 26/06/2009 gün ve 5918 sayılı Kanunun 8 maddesi ile girdiği, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Anılan sebeplerle Yargıtay 13. Ceza Dairesi'nin(Kapatılan), kararının düzeltilerek ... 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 17/02/2009 gün ve 2007/540 Esas - 2009128 Karar sayılı hükmünün iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçları yönünden bozulması, aksi düşünüldüğü takdirde dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi gerekçesi ile itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine, dosya Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz talebinin incelenmesinde;
Dairemizin 02.03.2021 gün ve 2020/1355(E), 2021/3649 Kararın da belirtildiği üzere TCK’nın 66/5 ve 151/1. maddelerinin amir hükümleri dikkate alınmak suretiyle mala zarar verme suçunun zamanaşımına uğramadığı dikkate alınarak yapılan incelemede;
Sanık hakkında 17.05.2006 tarihinde işlemiş olduğu 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık, aynı Yasanın 116/2 maddesinde düzenlenen iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme ve 151/1 maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçlarından dava açıldığı, suç tarihinde 5560 sayılı Kanunun 6. maddesinin yürürlükte olmadığı, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçunun şikayete tabi olduğu, 5271 sayılı CMK'nın 253/3 maddesine göre uzlaşmaya kapsamına giren bir suç ile uzlaştırma kapsamına girmeyen suç birlikte işlenmesi halinde uzlaştırma hükümlerinin uygulanamayacağı, bu hükmün kanuna 26.06.2009 gün ve 5918 sayılı Kanunun 8 maddesi ile girdiği, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekliliği,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA,
2-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükme yönelen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi ile değişik 308. maddesi gereğince yapılan incelemede;
Sanık ...’ın atılı suçu hakkındaki karar kesinleşen sanık ... ile birlikte işlemesi sebebiyle, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin (Kapatılan) 31.10.2013 gün ve 2012/14610 Esas, 2013/30966 karar sayılı ilamı usul ve yasaya uygun bulunmakla, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itiraz sebepleri yerinde görülmediğinden, CMK'nın 308/2-3. maddeleri gereğince İTİRAZIN REDDİNE, dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine, 17.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
