Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5043 Esas 2018/10249 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5043
Karar No: 2018/10249
Karar Tarihi: 12.12.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5043 Esas 2018/10249 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/5043 E. ve 2018/10249 K. sayılı karara göre, sanık resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, 5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihten deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 23.10.2016 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede, sanık lehine olan 5237 sayılı TCK’nin 204/1. maddesi uyarınca suç tarihinde gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davasının düşürülmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi
- 5237 sayılı TCK’nin 7, 204/1, 66/1-e, 67/4. maddeleri
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 321. ve 322. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2018/5043 E. , 2018/10249 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi hükmü uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 03.12.2013 tarihinden deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 23.10.2016 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun 01.06.2005 tarihinde yürürlülüğe giren ve sanık lehine olan 5237 sayılı TCK’nin 204/1. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu aynı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e, 67/4. ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 12.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.