Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5156 Esas 2018/9361 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5156
Karar No: 2018/9361
Karar Tarihi: 17.12.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5156 Esas 2018/9361 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişi hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkumiyet ve aynen infaz mahiyetinde mahkumiyet hükümleri verdiğini belirtti. Ancak, daha önce verilen bir kararda tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmadığı için cezanın aynen infazına karar verilmesi gerektiği halde aynen infaz mahiyetinde önceki hükmün tekrar edildiği ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, itiraz yasa yoluna tabi olan kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade edilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Kararda, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi, aynı Kanunun 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası da yer almıştır.

10. Ceza Dairesi 2017/5156 E. , 2018/9361 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet
b) Aynen infaz mahiyetinde mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Hükümlü hakkında 21/12/2010 tarihinde 2010/657 esas, 2010/1374 karar sayı ile TCK"nın 191/1, 62, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 6000 TL adli para cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, kesinleşen kararın infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, aynen infaz mahiyetinde önceki hüküm tekrar edilerek 03/05/2012 tarihinde hükümlünün TCK"nın 191/1, 62, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 6000 TL adli para cezası ile tecziyesine karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 03/05/2012 tarihli kararın, 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 17/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.