Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/11637 Esas 2016/1838 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : 8. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 17/02/2015

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece tanık H.. K.."ın davacının babası olması ve tarafların evliliklerini onaylamadığını bildirmesi nedeniyle tarafsız olmadığı, diğer tanıkların da görgüye dayalı bilgileri bulunmadığı, davacı erkeğin evi terk edip başka bir kadınla ilişkiye girdiği, kusurun çoğunun davacıda olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Ancak tanık H.. K.."dan başka tanık M.. K.. da davalı kadının, davacı erkeğin teyzesinin kızları ile konuşması nedeniyle iki ay küs kaldığını, davalı kadının “ben erkek göremiyorum” diyerek kocasını abisine söylemekle tehdit ettiğini beyan etmiştir. Tanığın bu beyanı duyuma değil doğrudan görgüye dayalı bulunduğundan hükme esas alınmalıdır. Aksine ciddi ve inandırıcı delil ve olaylar bulunmadıkça asıl olan tanıkların gerçeği söylemiş olmalarıdır (6100 s. HMK m. 255). Akrabalık veya diğer yakınlık başlı başına tanık beyanını değerden düşürücü bir sebep sayılamaz. Dosyada davacı erkek tanıklarının olmamışı olmuş gibi ifade ettiğini kabule yeterli delil ve olgu yoktur. Ayrıca davalı kadın da cevap dilekçesinde davacı erkeğin sadakatsizliğine dayanmamıştır. Mahkemece, usulüne uygun şekilde ileri sürülmeyen ve dayanılmayan bir vakıa esas alınarak kusur yüklenemez. Bu nedenle mahkemece davacı erkeğin başka bir kadınla ilişkiye girdiğinin kabulü de hatalıdır. Öyleyse davacı erkek tanıklarının beyanına göre erkeğin davasının kabulü ile boşanmaya karar verilecek yerde, davasının reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 04.02.2016 (Perş.)