Esas No: 2021/21414
Karar No: 2022/48
Karar Tarihi: 17.01.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21414 Esas 2022/48 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın karşılıksız yararlanma suçundan yargılandığı davanın temyiz incelemesi sonucunda Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen hüküm bozuldu. Sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği, ancak bu kararın yanlışlıkla verildiği belirtildi. Hüküm fıkrasından düşmeye ve hükmün adli sicile kaydına ilişkin bölümün çıkarılması kararı verildi ve sanık hakkında ceza verilmesine karar verilmedi. Kararda yer alan kanun maddeleri şöyledir: 5271 sayılı CMK 288, 294, 301; 1412 sayılı CMUK 321, 322; 6352 sayılı Yasa Geçici 2/2.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Hükmün kaldırılarak sanık hakkındaki kararın düşürülmesine
Bölge Adliye Mahkemesi’nce verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek katılan vekilinin temyiz isteminin, zararın kovuşturma aşamasında giderilmesi sebebiyle sanığın cezasından indirim yapılması gerektiğine yönelik olduğu anlaşılarak anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında 18.02.2010 tarihinde düzenlenen tutanakta kayıt dışı kullanım yapıldığının belirlendiği, sanığın ise kayıt dışı tüketim bedelini ödediğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından düşmeye ve hükmün adli sicile kaydına ilişkin bölümün çıkarılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA karar verilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 17.01.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
