Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/30412 Esas 2018/5450 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/30412
Karar No: 2018/5450
Karar Tarihi: 18.04.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/30412 Esas 2018/5450 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdurun aracına açarak demonte teyp çalmak suçundan hüküm giymiştir. Ancak temyiz edilerek incelenen dosyada, sanığın hırsızlık suçunu alet kullanarak işlemediği sabit olmadığından, cezasının fazla olduğu ve uzlaştırma işlemleri yapıldıktan sonra sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesi: Hırsızlık suçu
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-d maddesi: Hırsızlığı alet kullanarak işleme suçu
- 6373 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. maddesi: Kanunlarda değişiklik yapılmasına dair kanun
- 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi: Uzlaştırma işlemleri
- 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 254. maddesi: Uzlaştırma sonrası hukuki değerlendirme

17. Ceza Dairesi 2015/30412 E. , 2018/5450 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
1-Sanığın suç tarihinde mağdura ait aracın kapısını açarak sonradan takılan demonte teyp çalmaktan ibaret eyleminde; mağdurun kovuşturma aşamasında aracın merkezi kilitli olması nedeni ile bazen kilitlenmediğini beyan etmesi, sanığın da aynı celse aracı açmak için bir alet kullanmadığını savunmasına göre; sanığın hırsızlık suçunu alet kullanarak işlediği sabit olmadığından eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesine uyduğu gözetilmeden aynı Kanun"un 142/2-d maddesinin uygulanması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
2-Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6373 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının b bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığını anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek 6373 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.