MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, resmi-dini bayram ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 01/12/1999 tarihinden 31/12/2013 tarihine kadar davalı şirkette çalıştığını, son olarak davalı şirketin İzmit mağazasında gıda sektör şefi olarak çalıştığını, davalı tarafından genel olarak alınan işçi çıkartmaya yönelik karar sonucunda davacı ile anlaşmaya varıldığını ve ikale sözleşmesi yoluyla davacının iş akdinin sonlandırıldığını, davacının son aldığı brüt ücretin 4.123,00 TL olduğunu, davacının iş akdinin feshedildiği tarihe kadar aralıksız çalıştığını, bu süreçte fazla mesai yaparak çalıştığını, sözlü olarak ücretlerini talep etmesine rağmen bir sonuç alamadığını, davacının çalıştığı dönemlerde ve mağazalarda 08:00-21:00/22:00 aralığında çalıştığını ve mağaza kapanışı sonrasında da ortalama 1 saat daha mağaza kapanış işlemleri ile uğraştığını, günde 13/14 saat aralığında çalıştığını, ancak karşılığı ödenmediği gibi iş akdinin feshi sırasında da ödeme yapılmadığını, resmi ve dini bayramlarda çalışmak zorunda olduğunu iddia ederek; fazla çalışma ücreti, resmi ve dini bayram çalışma alacağının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; zamanaşımı def" inde bulunduklarını taraflar arasında geçerli bir ikale sözleşmesi bulunduğunu, davacının tüm ücret ve tazminatlarının ödendiğini, iş sözleşmesinin ikale ile sona erdiği durumlarda işçilik alacaklarının ve iş gücü tazminatının ödenmesi zorunlu olmayıp müvekkilinin iyi niyetli yaklaşımıyla davacının yararını gözeterek ikale sözleşmesi ile davacıya tüm kıdem, ihbar ve diğer tazminatlarının karşılıklarını ödediğini, davacının çalışma süresi ve ücretinin resmi kayıtlarda gösterildiği gibi olduğunu, 270 saatlik fazla mesai ücretinin maaşın içerisinde olduğunu, davacının müvekkili şirket nezdinde bakiye herhangi bir fazla çalışma alacağı bulunmadığını, resmi ve dini bayramlarda çalışılması halinde gerekli ücretlerin ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Somut uyuşmazlıkta; yapılan yargılama sonucunda, davacının brüt 69.970,45 TL fazla çalışma ücretine hak kazandığı belirlenerek, davacıya ikale sırasında ödenen brüt 24.738,00 TL’nin mahsubu ile bakiye miktardan %30 oranında takdiri indirim yapılarak, sonuç olarak 31.662,71 TL brüt fazla çalışma ücretine hükmedilmiş ise de, hesap tarzı hatalıdır.
Mahkemece davacıya ikale sırasında ödenen brüt miktarın takdiri indirim yapılarak bulunacak hak edilen miktardan mahsubu gerekirken, takdiri indirimsiz tutardan mahsup yapılması hatalıdır. Mahkemece hükmedilecek miktar; 69.970,45 x 0,7 – 24.738,00 = 24.241,31 TL brüt fazla mesai ücreti olmalıdır. Mahkemece yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.