Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/13259 Esas 2018/11000 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işverenin ... İl Müdürlüğüne bağlı İdil İşletme Başmühendisliği emrinde elektrik teknikeri olarak görev yaparken şirketin 26.03.2012 tarih 41 sayılı oluru ile ... il Müdürlüğünde geçici görevlendirildiğini, davacının 02.04.2012 tarihinde İdil" den ayrıldığını, geçici görevle ..."a gelip işbaşı yaptığını ve halen çalışmaya devam ettiğini, davalı işveren ile TES-İŞ sendikası arasında bağıtlanan Toplu İş Sözleşmesine göre geçici görev verilen davacıya yol harcırahının ödenmesi gerekirken ödenmediğini belirterek yol harcırahı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini sunmamıştır.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece; toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının geçici görev yolluğu talep etmekte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Somut olayda; davacının ailevi nedenlerini gerekçe göstererek talepte bulunması üzerine, Şirket Müdürlük Makamının 26.03.2012 tarih, 41 sayılı oluru ile davacının ... İl Müdürlüğü emrine harcırah verilmemek kaydıyla geçici görevle görevlendirildiği ve dava tarihinde halen ..."da çalıştığı anlaşılmaktadır. Harcırah ve görev yolluğu verilmesinin amacı, davacının gittiği yerdeki kalacak, yer ve yemek ücretinin karşılanmasıdır. Davacının ..."da evinin bulunduğu geçici görevlendirme talep yazısından anlaşılmaktadır. Bu durumda bu kadar uzun zaman sonra bu geçici görevlendirmenin asıl görevlendirmeye dönüştüğü ve kendi isteği ile geçici görevlendirilen davacının geçici görev yolluğu talebinin TMK 2. maddesinde düzenlenen hakkın kötüye kullanımı niteliğinde olduğu açıktır. Mahkemece davacının geçici görev yolluğu talebinin reddi gerekirken kabulü hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.