Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/6216 Esas 2019/2999 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat

Dolandırıcılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, 2005 yılında katılanın işlettiği kahvehaneye gelerek gerçekte olmadığı halde kendisini muhasebeci olarak tanıttığı, işyerine ilişkin muhasebe işlemlerini kendisinin yapabileceğini, vergi borçlarını ödeyebileceğini söylediği, katılanın da sanığa inanarak 2005 ve 2009 yılları arasında işyerinin muhasebe işlemleri ve vergi gideri olarak çeşitli defalar miktarı tespit edilemeyen parayı sanığa verdiği, en son katılanın sanıktan verdiği paralara ilişkin makbuz istediği, sanığın makbuz konusunda katılanı sürekli oyalaması üzerine katılanın sanıktan şüphelenerek şikayettte bulunduğu, bu surette sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda,
Sanığın suçlamaları kabul etmeyen istikrarlı savunmaları, katılanın herhangi bir delile dayanmayan soyut beyanları, tanık anlatımları, oluş ve tüm dosya kapsamına göre sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak somut ve kesin delil bulunmadığından ""kuşkudan sanık yararlanır"" ilkesi gereğince mahkemenin beraate ilişkin hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılanın suçun sübut bulduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 28.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.