MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirkette şoför olarak çalışırken iş akdinin haksız ve bildirimsiz olarak sona erdirildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının işten istifa ederek ayrıldığını, tüm alacaklarının ödendiğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan ilk yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 2017/7986 esas, 2017/12644 karar sayılı ilamıyla; davalının temyiz talebinin temyiz kesinlik sınırının altında kalması nedeniyle reddine, davacı temyizi bakımından da, bordrolardan, tahakkuk bulunan fazla mesai ücretinin, ödemesi yapılan net ücrete ilave edilip edilmediğinin açıkça anlaşılamadığından gerekirse ücret araştırması da yapılarak fazla mesainin ödenip ödenmediğinin kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıklığa kavuşturulduktan sonra ödeme yapıldıysa yapılan fazla mesai hesabından mahsup edilecek şekilde yeniden hesaplama yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılamada davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz başvurusu :
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda karar verilmiş olmasına göre; davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş olmasına rağmen bozma gerekleri yerine getirilmemiştir.
Somut olayda, taraflar arasında fazla mesai alacaklarının ödenip ödenmediği ve davacının ücretinin tespiti konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Davalı işverence dosyaya sunulan imzasız ücret bordrolarında fazla mesai tahakkuklarının bulunduğu görülmektedir. Davacı vekili ise, davacının aldığı ücret içerisinde fazla mesai ücretinin bulunmadığını iddia etmektedir.
Davacıya ait, işveren tarafından sunulan ücret bordrolarında fazla mesai ve normal kazanç tahakkuklarının değiştiği halde ödenen net ücret miktarı 1.075,00 TL olarak gösterilmiştir. Bordroların imzasız olduğu da göz önüne alındığında bu durum davacının çıplak ücretinin gerçekte net 1.075,00 TL olduğu izlenimini doğurmaktadır. Hal böyle olunca dosyada ücret bordrolarındaki fazla mesai tahakkuklarının gerçekte ödenip ödenmediğinin tespiti için alınan bilirkişi raporunun yeterli olmadığı görülmektedir. Bu durumda, davacı işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili işçi ve işveren kuruluşlarınca emsal ücret araştırması yapılarak, muhasebe tekniğinden anlayan bir mali müşavir vasıtasıyla alınacak bilirkişi raporu ile davacının ücretinin ve fazla mesai ücretinin ödenip ödenmediği belirlenmelidir. Ayrıca bordroların imzasız olduğu da göz önüne alınarak sonuca gidilmesi gerekmektedir. Bozma gerekleri yerine getirilmeden eksik inceleme ve araştırmayla hüküm kurulması hatalı olup bozma nedenidir.
3-Diğer yandan, Mahkemece davacının mevsimlik işçi olması nedeniyle parça parça izin kullandırılmasında hukuka aykırılık bulunmadığı belirtilmiştir. Mahkemece yıllık izin konusunda verilen karar doğru ise de gerekçesi hatalıdır. Somut olayda şoför olarak çalışan davacının yaptığı işin niteliği dikkate alındığında yapılan çalışmanın mevsimlik değil aralıklı olarak yapıldığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle yıllık izin alacağı konusunda sonuç itibariyle doğru olan kararın gerekçesinin bu şekilde düzeltilmesi gerekmektedir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.