Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/18410 Esas 2018/4287 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalının sevk ve idaresindeki aracın davacının içinde yolcu olarak bulunduğu araca çarptığını, kaza tespit tutanağında kazanın oluşumunda davalının tam kusurlu olduğunun belirlendiğini, meydana gelen kaza sonucunda yolcu olarak bulunan müvekkilinin yaralanarak hastanede tedavi gördüğünü, sol el bileğinde kırık oluştuğunu, %5 oranında özürlü kaldığını, davacının kazadan sonra hayatının doğal akışını devam ettiremediğini, hem maddi hem de manevi açıdan yıprandığını belirterek 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere göre; Davacının manevi tazminat istemli davasının kısmen kabulüne, 5.000,00 TL manevi tazminatın 13.10.2012 olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin talebinin reddine,karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve manevi tazminatın takdirinde TBK"nun 56 (eski BK 47) maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya
uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 255,55 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 18.4.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.