Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/627 Esas 2014/4045 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/627
Karar No: 2014/4045
Karar Tarihi: 10.04.2014

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/627 Esas 2014/4045 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir zimmet suçundan dolayı mahkumiyet kararı verilmiş bir davayı içermektedir. Mahkeme, delillerle iddia ve savunma duruşmasını dikkate alarak, suçun unsurlarına uygun şekilde tavsif edildiği ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddedildiği sonucuna varmıştır. Hükümde lehe kanun değerlendirmesi yapılmamış olsa da, 765 sayılı kanunun en lehe şekilde uygulanması halinde bile 5237 sayılı kanunun daha lehe olduğu anlaşılmıştır. Zimmete konu malzemenin tamamının iade edilmemesine rağmen, TCK'nın 248. maddesi uygulanmış, bu konuda bozma nedeni görülmemiştir. Mahkeme kararında geçen kanun maddeleri TCK 248. ve 5237 sayılı Kanun'dur. TCK'nın 248. maddesi, kamu görevlisinin zimmetine mal edilen eşyayı iade etmemesi durumunda verilecek cezayı düzenlerken, 5237 sayılı Kanun ise TCK'nın uygulanması konusunda öncelikle kamu görevlilerinin yargılanmasını öngörmektedir.

5. Ceza Dairesi 2014/627 E. , 2014/4045 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümde lehe kanun değerlendirmesi yapılmamış ise de, 765 sayılı kanunun en lehe olacak şekilde uygulanması halinde dahi 5237 sayılı kanunun daha lehe olduğu anlaşılmakla bu husus sonuca etkili görülmemiş, zimmete konu malzemenin tamamı iade edilmemesine rağmen, TCK"nın 248. maddesinin uygulanması ise aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 10/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.