Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2008/9-466 Esas 2008/471 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki “işçilik hak ve alacakları” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda;Aydın 1.İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 25.1.2007 gün ve 1825-31 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 12.7.2007 gün ve 22552-23317 sayılı ilamı ile; (... Davacının 25.12.1992 tarihinde işveren tarafından diğer işçilerle birlikte, iş sözleşmesini feshederek topluca 22.3.1993 tarihinde yeniden işe alındığı anlaşılmaktadır.
Davacının üyesi olduğu sendika ile davalı işverenin anlaşması üzerine davacının imzaladığı 23.11.1993 tarihli, protokolde tekrar işe alınan işcilerin ücretlerinin çıkarılmadan çalışan emsal işçi ücretleri düzeyine çıkarılacağı hususu öngörülmüştür.Davacının protokol tarihinden sonra ücreti emsal işci ücreti düzeyine çıkarılmamasına rağmen fesih tarihi olan Temmuz 2002 ye kadar bir uyuşmazlık çıkarmadan düşük ücret alması işyeri koşulu haline gelmiş bulunmaktadır.Emeklilik suretiyle işyerinden ayrılan ve ibraname imzalayan davacının yaklaşık yedi yıllık bir süre sonra fark ücret talebine dayalı kıdem, ihbar ve fazla mesai talep etmesi iyiniyet kuralları ile bağdaşmaz.Mahkemece anılan fark isteklerine ilişkin talebin reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalıdır. ...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle işyerinde toplu iş sözleşmesinin uygulanmakta olması ve ayrıca protokolde kararlaştırılmasına karşın emsal işçi ücretinin davacıya tatbik edilmediğinin belirlenmiş bulunması karşışında yerel mahkemenin direnme kararı isabetli bulunmaktadır.
Ne varki, yukarıda açıklanan enedenlerle Özel dairece işin esasına yönelik diğer temyiz itirazları incelenmemiş olup, dosyanın temyiz itirazlarının değerlendirilmesi için Özel daireye gönderilmesi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle direnme uygun bulunduğundan dosyanın işin esasına yönelik diğer temyiz itirazlarının incelenmesi için 9.HUKUK DAİRESİNE gönderilmesine, 2.7.2008 gününde oybirliği ile karar verildi.