Taraflar arasındaki “işçilik alacakları“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 7.İş. Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 6.6.2006 gün ve 2005/426 E. 2006/423 K.            sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 18.4.2007 gün ve  2006/25702 E. 2007/11279 K. sayılı ilamı ile, (...1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Bağlı bulunduğu Sosyal Güvenlik Kuruluşundan emekli aylığı aldığı sırada davalı işyerinde çalışan davacının iş sözleşmesi 5277 sayılı Bütçe Yasasının 25/f maddesinde getirilen hüküm üzerine davacı tarafından sona erdirilmiş bulunmaktadır. Bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatı isteminin kabulü hatalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Taraf vekilleri

  HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü: 
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici  nedenlere ve özellikle Hukuk Genel Kurulu"nun 9.4.2008 gün ve 2008/9-315 E. 319 K. ve 30.4.2008 gün ve 2008/9-349 E. 348 Karar sayılı ilamlarında da aynı ilkenin kabul edilmiş olmasına göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının davacıya geri verilmesine, 02.07.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.