2. Ceza Dairesi Esas No: 2014/36580 Karar No: 2017/1419 Karar Tarihi: 08.02.2017
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/36580 Esas 2017/1419 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında, hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından dava açılmıştır. Mahkeme, sanığı mala zarar verme suçundan suçlu bulmuş ve doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkum etmiştir. Ancak adli para cezasının miktarı ve türüne göre, bu hükme yönelik temyiz istemi mümkün değildir. Sanığın hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığına karşı suçlarından kurulan hükümler ise Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen TCK’nın 53. maddesi gereğince infaz aşamasında gözetilmelidir. Mahkeme, yapılan incelemeler sonucu temyiz itirazlarını reddederek hükümleri onamıştır. Kanun maddeleri: 6217/26 Geçici Madde, 5320 CMK Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun, 5237 TCK 53. madde.
2. Ceza Dairesi 2014/36580 E. , 2017/1419 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2-Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 08.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.