İrtikap - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16466 Esas 2014/4038 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/16466
Karar No: 2014/4038
Karar Tarihi: 10.04.2014

İrtikap - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16466 Esas 2014/4038 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Denizli 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın rüşvet almaya teşebbüs ettiği suçun tarihinde yürürlükte olan eski Türk Ceza Kanunu hükümlerinin, daha lehine olan yeni Türk Ceza Kanunu hükümleri yerine uygulanması sonucu fazla ceza tayini yapıldığı ve vekalet ücreti hükümlerinin gözden kaçırıldığı belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmemesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şunlardır:
- Eski Türk Ceza Kanunu'nun 212/2, 61, 219/3, 59/2 ve 219/son maddeleri
- Yeni Türk Ceza Kanunu'nun 252/1, 35, 62 ve 53. maddeleri
- Yeni Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-a ve 53/5. maddeleri

5. Ceza Dairesi 2013/16466 E. , 2014/4038 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2013/21904
MAHKEMESİ : Denizli 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/10/2012
NUMARASI : 2012/132 Esas, 2012/257 Karar
SUÇ : İrtikap

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Tayin olunan ceza miktarına göre sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Dairemizce de benimsenen Yargıtay CGK"nın 18/09/2012 gün 2012/420 Esas, 2012/1771 sayılı Kararı da nazara alınarak 6352 sayılı Yasanın geçici 2. maddesinin sadece karşılıksız yararlanma suçlarını kapsadığı anlaşıldığından aynı Kanunun rüşvet suçu yönünden getirdiği düzenlemeler de gözetilerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya kapsamına göre, sanığın işlediği rüşvet almaya teşebbüs suçuna ilişkin olarak suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK"nın 212/2, 61, 219/3, 59/2 ve 219/son maddelerinin, mahkemece lehe kabul edilerek hükümde uygulanan 5237 sayılı TCK"nın 252/1, 35, 62 ve 53. maddelerine göre sanığın daha lehine olacağı gözetilmeyerek yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Kendisini vekille temsil ettiren katılan O.. M.. lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre ise;
TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle suçu işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii, katılan Mustafa vekili ile katılan O.. M.. vekilinin temyiz itirazları bu sebeplerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.