Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2010/25112 Esas 2011/5597 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :  Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;  Borçlu vekili icra mahkemesine başvurarak İİK.nun 82/12.maddesi uyarınca meskeniyet şikayetinde bulunmuştur. Mahkemece şikayetin kabulüne ilişkin karar, Dairemizin 16.10.2008 tarihli bozma ilamı ile hükme esas alınan bilirkişi raporunun İİK.nun 82/12.maddesinde yazılı nitelikte olmadığı gerekçesi ile bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyularak aynı bilirkişi heyetinden 18.9.2009 tarihli ek rapor alınıp meskeniyet iddiasının kabulüne karar verilmiş ise de sözkonusu ek raporun Dairemizin bozma ilamındaki gerekçelere uygun düzenlenmediği görülmektedir. Anılan ek raporda, mahcuz taşınmazın, keşif tarihi 26.10.2007 itibari ile 85.000. YTL değerinde olduğu, ancak dosya borcunun 556.192,39 YTL olup ev değeri ile dosya borcunun karşılanmadığı, bu nedenle evin satılması halinde borcu karşılayıp kalan miktarı ile borçlunun içinde bulunduğu sosyal ve ekonomik duruma göre aynı yer veya benzer yerde haline uygun daire almasının mümkün olmayacağı sonucuna varılmıştır. Oysa Dairemizin bozma ilamında da yazılı olduğu üzere mahkemece, öncelikle borçlunun haline münasip ev alabileceği değer belirlendikten sonra, bu miktar mahcuz evin değerinden az ise mahcuzun satılarak borçlunun haline uygun ev alması için gereken bedelin kendisine, artanın alacaklıya ödenmesine taşınmazın borçlunun haline münasip ev alabileceği miktardan az olmamak üzere satışına karar verilmeli, hale uygun ev değeri mahcuzun değerinden fazla ise mahcuz üzerindeki haczin kaldırılması yönünde hüküm kurulmalıdır.
Bozma ilamında yazılı ilkelere uygun olmayan 18.9.2009 tarihli ek rapora dayalı olarak hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 05.04.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.