MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili; müvekkili ile davalılardan..."nin evlendiklerinde düzenelenen 01.07.2010 senetle, ziynet ve çeyiz eşyası ile nakit paranın müvekkili ile davalı ..."ye bağışlandığını, eşyalar ile ziynet ve nakit paranın davalıların birlikte kaldığı müşterek haneye götürüldüğünü, burada ziynet eşyalarının davalılar tarafından bankadaki kasada saklanılmak ve istemi halinde iade edilmek üzere müvekkilinden alındığını, bir süre sonra davalı...nin müvekkiline karşı şiddet uyguladığını ve müvekkilini yakınlarının evine bıraktığını, tarafların İsveç mahkemesine başvurarak boşanma isteminde bulunduğunu, senette yazılı olan ziynet ve diğer eşyaların davalılar yedinde kaldığını belirterek senette yazılı olan eşya ve altınlardan müvekkilinin payına düşenlerin bedeli olan 65.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili; altınların davacı yedinde olduğunu, İsveç’teki müşterek haneyi evde eşinin olmadığı bir vakitte davalı ...’nin terk ettiğini, şiddet iddiasının gerçek dışı olduğunu, İsveçteki müşterek hanede davacı ile davalı ...’nin birlikte oturduğunu, diğer müvekkili Süleyman’ın konutunun ayrı olduğunu, eşya ve altınları davalı ...’ın bağışladığını, bağıştan rücu ettiklerini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davalıların senedin aksini ispatlayamadıkları, tarafların senette yazılı ziynet ve ev eşyası ile 10.000 Euro nakit paranın toplam değerini senet tarihinde 30.000 Euro olarak belirledikleri, davacının ise senette yazılı olan eşya ve altınların davacının payına düşenlerinin bedelini talep ettiği, toplam değer olarak belirlenen 30.000 Euro paradan nakit olan 10.000 Euro paranın çıkarılmasıyla eşya ve altınların değerinin 20.000 Euro olduğu, tarafların senetle eşya ve altınların değerini 20.000 Euro olarak belirledikleri, dava tarihi olan 19.12.2011 tarihi itibariyle 20.000 Euro karşılığının ise yapılan hesaplamayla 49.000 TL"ye denk geldiği, davacının payına düşen eşya ve altınların değerinin ise 24.500 TL olarak bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 24.500,00 TL"nin müştereken ve müteselsilen davalılardan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; senede dayalı eşya alacağı istemine ilişkindir.
Mehir, kocanın evlenme sözleşmesi anında ya da devamı sırasında bazen de sona ermesi halinde kadına belirli bir mal, para veya ekonomik değeri olan bir şeyi armağan etmesidir. Koca dışında üçüncü bir kişinin de bağışlama vaadi geçerlidir.
Eldeki davada, davaya konu 01.07.2010 tarihli senette “15 kalem ziynet ve ev eşyası ile ayrıca nakit olarak 10.000 Euro paranın (toplam 30.000 Euro) ... ile ...nin evlenmeleri nedeniyle piyasadan temin edilerek gelin ve damada hediye edilen eşya ve takılar olduğu, davalılar Süleyman ve Ali’nin, bu eşyaların tümünü gelin ve damada bağışladıkları, ileride bir durum zuhur ederse gelinin payına düşeni herhangi bir yıpranma ve eskime payı düşülmeksizin gelinin istemine göre isterse değerini, isterse ayın olarak teslim alanlar olarak geline teslim etmeyi ve ödemeyi müşterek ve müteselsil kefil ve borçlu sıfatıyla taahhüt ettiklerinin” belirtildiği, senedin davalılar tarafından imzalandığı, davalıların senedi rıza ile ve müştereken ve müteselsilen borçlu sıfatıyla imzaladıklarını inkar etmedikleri, davacının çeyiz senedinde belirtilen ziynet ve eşyaların yarı değerini talep ettiği görülmektedir.
Öte yandan, bilirkişi senette yazan ev eşyalarının yeni değerlerinin toplam 20.550 TL, kullanılmış değerinin 12.450 TL olduğunu, ayrıca dava tarihi itibariyle 1 kg muhtelif ziynet eşyasının 22 ayar kabul edilirse 96.663 TL, 18 ayar kabul edilirse 68.976 TL ve 14 ayar kabul edilirse 55.375 TL olduğunu rapor etmiştir.
Hemen önemle belirtelim ki hüküm yerinde tartışıldığı üzere mahkemenin, davacının iddiasını senede dayandırdığı, senette kendisine bağışlanan ziynet ve çeyiz eşyalarının yarı bedelini talep ettiği, senetten kaynaklanan borcun ifa edildiğinin ispat külfetinin davalı borçlulara düştüğü, davalıların senedin aksini ispat edemedikleri ve senet ile borçlanılan miktarı ödemek durumunda bulunduklarının kabulü yerindedir. Ne var ki, senette davalıların “ileride bir durum zuhur ederse gelinin payına düşeni herhangi bir yıpranma ve eskime payı düşülmeksizin gelinin istemine göre isterse değerini, isterse ayın olarak teslim alanlar olarak geline teslim etmeyi ve ödemeyi müşterek ve müteselsil kefil ve borçlu sıfatıyla taahhüt ettikleri” hususu ile davacının talebinin senette yazılı 15 kalem eşyanın dava tarihindeki değerinin yarısı olduğu nazarı itibar alındığında mahkemece senetteki eşyaların senedin düzenlendiği tarihteki değerinin 20.000 Euro olarak belirlendiği ve bunun dava tarihi itibariyle karşılığının ise 49.000 TL"ye denk geldiği, davacının payına da 24.500 TL düştüğü yönündeki kabulü isabetsizdir.
O halde mahkemece, davalıların senette taahhüt ettikleri üzere davacıya karşı yıpranma ve eskime payı düşülmeksizin ziynet ve çeyiz eşyalarının ½ değerinden sorumlu oldukları kabul edilerek alınan raporlar doğrultusunda bir karar vermek gerekirken, itibar edilmeyen gerekçe ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.