Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5747 Esas 2018/10190 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5747
Karar No: 2018/10190
Karar Tarihi: 11.12.2018

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5747 Esas 2018/10190 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçun özel belgede sahtecilik olduğu bir davada, sanığın önödeme sonucu verilen düşme kararı aldığını belirtmiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararlarına göre, bu tür kararlar da temyiz edilebilirlik sınırı 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine göre saptanmalıdır. 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca, temyiz kesinlik sınırı 14.04.2011 tarihinden itibaren 3.000 TL'ye çıkartılmıştır. Ancak bu durumda, sanığın önödeme tutarı 1.000 TL olduğu için, sanık müdafiinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nin 223. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2018/5747 E. , 2018/10190 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Düşme

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 31.12.2012 tarih ve 2011/3-222-2012/5, 25.09.2007 tarih ve 194-189, 27.12.2005 tarih ve 121-171, 16.12.1997 tarih ve 307-318 sayılı kararlarında açıkça vurgulandığı üzere, önödeme sonucu verilen düşme kararları da 5271 sayılı CMK"nin 223. maddesinde sayılan hükümlerden olup, bu kararların temyiz edilebilirlik sınırının, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine göre saptanması gerektiğinden, temyiz edilebilirlik sınırının önödemeye esas alınan miktara göre belirlenecek olması; 14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanan 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un geçici 2. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 14.04.2011 tarihinden itibaren 3.000 TL"ye çıkartılmış olması; sanık hakkında önödemeye esas alınan miktarın 1.000 TL olarak belirlenmiş olması nedeniyle, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi gereğince REDDİNE, 11.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.