MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacılar, 15/05/2011 tarihinde bir emlak ofisi, kiraladıklarını, kiranın başlangıcından bir kaç gün önce 11/05/2011 tarihinde davacı ... tadilat ve temizlik için kiralanan yerde bulunduğu sırada, davalı kurum görevlilerinin iş yerine gelerek, idareye kayıtsız ve mühürsüz sayaçtan elektrik kullandığından bahisle kaçak tutanağı tuttuklarını ve 7.509 TL kaçak elektrik faturası düzenlediklerini, davalı kuruma yapmış oldukları itirazların sonuç vermediğini ve davalı kurum tarafından ... 14. İcra Müdürlüğü"nün 2011/8190 Esas sayılı dosyası ile haklarında icra takibi başlatıldığını, oysa kendilerinin kaçak elektrik kullanımı ile bir ilgilerinin bulunmadığını ve bu borçtan sorumlu tutulamayacaklarını ileri sürerek, davalı kuruma borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, ... Nöbteçi Asliye Hukuk Mahkemeleri"nin yetkili mahkeme olduğunu, davacıların dava konusu iş yerinde kuruma kayıtlı olmayan alt kapağı mühürsüz sayaçtan kaçak elektrik kullandıklarının tespit edildiğini, davacıların kaçak elektrik borcundan dolayı sorumlu olduklarını belirterek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, davacı tarafın ... 14. İcra Müdürlüğü"ne 2011/8190 Esas sayılı dosyası kapsamında takip tarihi olan 14/10/2011 tarihi itibari ile asıl alacak miktarı olan 1.290,62 TL dışında ( işleyecek faizler haric ) davalı tarafa borcu olmadığının tespitine, İcra İflas Kanununun 72. Maddesi gereğince davacı tarafın kabul edilen talep miktarı üzerinden %20 oranında belirlenen 1.243,67 TL kötü niyet tazminatının davalı taraftan alınarak davacı tarafa verilmesine, karar verilmiş; hüküm davalı tarafça temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- İİK. nun 67. maddesinin ikinci fıkrası gereğince davalı/alacaklının kötüniyet tazminatına mahkûm edilebilmesi için, icra takibinde haksız olmasının yanında kötüniyetli olması da gereklidir. Dava konusu olayda, davacının borçlu olmadığının tespiti yargılamayı gerektirmiş olup, davalının, takipte kötüniyetli olduğu, sırf davalıyı zarara uğratmak kastıyla hareket ettiği kanıtlanamamıştır. Bu durumda kötüniyet tazminatı isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Ancak, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği ve "hakimin takdir yetkisi kapsamında" kalmadığından; hükmün, HMK"nun 438/7 maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 2. Fıkrasındaki " cra İflas Kanununun 72. Maddesi gereğince davacı tarafın kabul edilen talep miktarı üzerinden %20 oranında belirlenen 1.243,67 TL kötü niyet tazminatının davalı taraftan alınarak davacı tarafa verilmesine," ibaresinin çıkarılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.