Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/13124 Esas 2018/10924 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/13124
Karar No: 2018/10924
Karar Tarihi: 07.05.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/13124 Esas 2018/10924 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/13124 E.  ,  2018/10924 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı, davalı Bakanlığa bağlı İzmir Adliyesinde 2012 yılından itibaren alt işveren işçisi olarak çalıştığını ve iş akdinin işveren tarafından haksız nedenle sona erdirildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ve son ay ücret alacağının tahsilini istemiştir.
    Davalılar Cevabının Özeti:
    Davalı Bakanlık vekili, ihale makamı olduklarından husumet itirazında bulunduklarını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Davalı ... İnşaat Özel Sağlık Tic. Ltd. Şti. vekili, davanın reddini istemiştir.
    Davalı ... Bilgisayar Tic. Ltd. Şti. cevap dilekçesi sunmamıştır.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davalı ... Bakanlık vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı Bakanlığın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
    Somut olayda davacının dava dilekçesinde açıkça 2012 yılında işe başladığını iddia etmesi karşısında hükme esas alınan bilirkişi raporunda HMK’nun 26.maddesine aykırı bir biçimde talep aşılarak davacının işe giriş tarihinin 01.02.2011 olarak kabul edilmesi ve hizmet süresinin bu tarih esas alınarak tespiti ile talep edilen alacakların bu hizmet süresine göre hesaplanıp hüküm altına alınması talep aşımı olup, karar bu yönden hatalıdır.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 07.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.