Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/866 Esas 2021/1303 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/866
Karar No: 2021/1303
Karar Tarihi: 18.02.2021

Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/866 Esas 2021/1303 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi kararına göre, sanık cinsel taciz ve kişilerin huzur ve sükununu bozmak suçundan mahkum edilmiştir. İlk derece mahkemesi kararının temyiz süresi dikkate alınarak sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak, suçun üst sınırı ve yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeler değiştiği için, Anayasa Mahkemesinin iptal ettiği bir kanun maddesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesi: İlk derece mahkemesi kararlarında temyiz süresinin bir hafta olduğunu belirtir.
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Temyiz incelemesi için süreyi belirler.
- 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesi: Basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeleri belirler.
- 7188 sayılı Kanunun 31. maddesi: Geçici 5. maddesi aracılığıyla 5271 sayılı CMK'ya eklemeler yapar.
- 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin (d) bendi: Kovuşturma evresine geçilmiş olan suçlara uygulanabilecek basit yargılama usulü hakkında düzenleme yapar.

14. Ceza Dairesi 2020/866 E. , 2021/1303 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Eylemlerin bütün halinde zincirleme şekilde cinsel taciz kabul edilerek bu suçtan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
1412 sayılı CMUK"nın 310/1. maddesine göre ilk derece mahkemesi kararlarında temyiz süresinin bir hafta olduğu nazara alındığında, sanığın mahkemece yokluğunda verilen kararın 26.09.2019 günü tebliği üzerine işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra sunduğu 08.10.2019 tarihli dilekçeyle hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın işlediği cinsel taciz suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.