MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
1) Son sözün sanığa verilmemesi suretiyle CMK’nin 216/3. maddesine aykırı davranılması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; 12.04.2017 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ; 5271 sayılı CMK"nin 216/3. maddesindeki hükmünde belirtilen hükümden önce son sözün sanığa verilmesi şeklindeki düzenlemenin amacının sanığın son anda bile aklına gelen bir şeyi söyleyebilmesi veya yeni bir delil sunabilmesi veya önemli gördüğü bir hususa tekrar dahi olsa özellikle dikkat edilmesini söyleyebilme, başka bir anlatımla savunma hakkının kısıtlanması için konulmuş olup, sanık müdafinin sanığın bulunmadığı son oturumlarda bu haktan yararlandırılması gerektiği;
Duruşma tutanağına baktığımızda “SANIKTAN SON SÖZLERİ SORULDU: Takdir mahkemenindir dedi.
SANIK MÜDAFİNDEN SON SÖZLERİ SORULDU: Takdir mahkemenindir dedi.
Dosya incelendi.Araştırılacak başkaca bir husus kalmadığından açık duruşmaya son verildiği bildirildi.” yazılmasında sanığa son sözünün sorulup, sanığın “Takdir mahkemenindir “ demekle başka bir sözünün olmadığını beyan etmesi sebebiyle savunma hakkının kısıtlanmadığı, kaldi ki sanığın son sözlerini söylemesinden sonra sanık müdafiinin ekstradan “Takdir mahkemenindir” son söz söylemesinin sanık aleyhine bir durum oluşturmadığı ,
5271 sayılı CMK"nin 216/3. maddesindeki hükmünde belirtilen hükümden önce son sözün sanığa verilmesi şeklindeki düzenlemenin şekli bir nitelik taşımadığı, bu düzenlemenin ruhunun sanığa son anda dahi savunmaya ilişkin bir söz söyleme amacını taşıdığı, duruşma tutanağından 5271 sayılı CMK"nin 216/3. maddesinin ruhuna uygun hareket edildiğinin anlaşıldığı, önce sanıktan sonra müdafiinden son sözlerin sorulmasının bir öneminin olmadığı, geciken adalet adalet değildir ve ekonomik yargılama ilkeleri de dikkate alındığında "Son sözün sanığa verilmemesi suretiyle CMK’nin 216/3. maddesine aykırı davranılması nedeniyle" bozma yapılmasına dair karara katılmak mümkün değildir.12.04.2017