Talep eden : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
Talepte bulunulan ilgili daire kararı : Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 30.11.201
Taleple ilgili hüküm : TCK’nın 292/1, 53 ve 58 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Suç : Hükümlü veya tutuklunun kaçması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ankara (Kapatılan) Batı 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 04.03.2014 tarih ve 2012/967 – 2014/248 sayılı kararının temyiz incelemesi neticesinde dairemizin Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 30.11.2016 tarih ve 2016/5492 – 2016/6274 sayılı ilamında “Ankara 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.02.2007 tarih ve 2006/343 Esas, 2007/73 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınarak "sanığın ikinci kez mükerrir sayılmasına” ibaresinin sanık hakkında aleyhe temyiz bulunmadığı gözetilerek maddi hataya müsteniden yazıldığı düşünülerek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca anılan maddi hatanın düzeltilmesinin talep edildiği anlaşılmakla;
Dairemizce verilen kararda tekerrüre esas alınan hükümde ve sanığın ikinci kez mükerrir olduğunda şüphe yok ise de sanık hakkında aleyhe temyiz bulunmadığından Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesinin son cümlesi uyarınca yazıma ilişkin maddi hatanın düzeltilmesine dair talebinin kabulüne,
5320 sayılı Kanunun 8. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 30.11.2016 tarih ve 2016/5492 – 2016/6274 sayılı kararında yer alan "Ankara 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.02.2007 tarih ve 2006/343 Esas, 2007/73 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınarak sanığın ikinci kez mükerrir sayılmasına" ibaresinden sonra gelmek üzere “ancak aleyhe temyiz bulunmadığından CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak ilkesi gözetilerek, mükerrir olan sanık hakkında 5275 sayılı kanunun 108/2. maddesi uyarınca koşullu salıverilme süresine eklenecek miktarın, İzmir 3 Ağır Ceza Mahkemesinin 06.12.2006 tarih ve 2006/250-547 sayılı kararı ile hükmolunan 1 yıl 3 ay hapis cezasının miktarının esas alınarak belirlenmesine” ibaresi yazılarak, ilamdaki sair yönlerin aynen korunmasına, 24.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.