MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, cezai şart tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; davalının hastanede yeni doğan yoğun bakım hemşiresi olarak göreve başladığını, davalı personel ile davalı arasında 20.06.2012 başlangıç tarihli belirsiz süreli iş sözleşmesi imzalandığını, iş sözleşmesinin “Fesih ve Tazminatlar” başlıklı 3.2 bendinde, 2 yıldan önce sözleşmeyi fesheden tarafın, diğer tarafa 20.000,00 TL tazminat ödemekle yükümlü olduğunun düzenlendiğini, buna göre davalının 2 yıllık bu süreye uymaksızın iş sözleşmesini feshettiğini iddia ederek, cezai şart alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı; davacı şirket ile arasında belirsiz süreli iş sözleşmesi imzaladığı tarihte öğrenci olduğunu, meslek ve hayat tecrübesi itibarıyla imzaladığı sözleşmenin getirdiği mali yükümlülüğü idrak edecek durumda olmadığını, mobbinge maruz kaldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekili tarafından karar temyiz edilmiş ve Dairemizce bozulmuştur. Bozma ilamında özetle, cezai şart ile çalışılan ve çalışılmayan süre kıyaslandığında, yapılan takdiri indirim oranı az olup çalışılmayan süre de dikkate alınarak daha fazla takdiri indirim yapılması gerektiği belirtilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyulmuş, bozmadan sonra yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı aleyhine cezai şart miktarında takdiri indirim nedeniyle reddedilen kısım için davalıya vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının altıncı paragrafının tamamen çıkartılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.