MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat tarafından, davalı ... Otomotiv Av Silahları ve İnşaat San. Ltd. Şti. aleyhine 24/07/2012 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; dava şartı yokluğu nedeniyle davanın usulden reddine dair verilen 07/07/2020 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, davacı ... tarafından iş kazası sonucu dava dışı üçüncü kişiye bağlanan gelir ve diğer ödemelerin kusur durumuna göre davalı işveren şirketten rücuen tahsili istemine ilişkindir. Yerel mahkemece uyuşmazlığı çözmekte iş mahkemelerinin görevli olduğu gerekçesiyle “mahkemenin görevli olması” dava şartı eksikliği nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiş; karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın daha önce iş mahkemesinde açıldığı, Kadıköy 2. İş Mahkemesi’nin 01/07/2014 tarih, 2012/538 esas, 2014/301 sayılı kararı ile görevsizlik nedeniyle davanın reddine, dosyanın görevli Asliye Ticaret Mahkemesine gönderilmesine karar verildiği, kararın Yargıtay 10. Hukuk Dairesi’nin 27/09/2016 tarih, 2016/3688 esas, 2016/11736 sayılı kararı ile görevsizlik kararının onanarak kesinleştiği anlaşılmaktadır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 23. maddesinin ikinci fıkrası “... Bölge Adliye Mahkemesince veya Yargıtayca verilen yargı yeri belirlenmesi ile kanun yolu incelemesi sonucunda kesinleşen göreve veya yetkiye ilişkin kararlar, davaya ondan sonra bakacak mahkemeyi bağlar.” açık hükmü karşısında, Kadıköy 2. İş Mahkemesinin görevsizlik kararı Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşmekle, bundan sonra davaya bakacak olan Mahkemeyi bağlayıcıdır.
Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilmeden Kadıköy 4. İş Mahkemesi’nin görevli olduğundan bahisle davanın HMK 114/1-c maddesindeki “mahkemenin görevli olması” dava şartı eksikliği nedeniyle HMK 115/2 maddesi gereğince davanın usulden reddine karar verilmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 01/06/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.