KARAR

Sanık ... hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma, tehdit ve hakaret suçlarından Gemlik (kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2012/439 Esasında yapılan yargılama sonucunda, sanığın mahkumiyetine dair verilen 20/05/2013 tarih ve 2012/439 Esas 2013/656 Karar sayılı hükmünün sanık tarafından temyizi üzerine,
Yargıtay 18. (kapatılan ) Ceza Dairesi’nin 23/09/2019 tarih ve 2019/12712 karar sayılı ilamıyla;
“Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen kişilerin huzur ve sükununu bozma, tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda, infaz evresinde resen uygulanabileceği,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 23/09/2019 tarihinde oy birliğiyle” karar verilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/10/2020 tarih ve 20-81321 sayılı yazısı ile;
Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 23/09/2019 tarih ve 2017/6254 E-2019/12712 K sayılı onama ilamının, hukuka aykırı nitelikte olduğu, suç tarihinde, uzlaştırma kapsamında olmayan, TCK"nın 106/1-1. maddesinde yazılı tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunan hakaret ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarıyla birlikte işlenmesi nedeniyle kamu davası açılmış olması karşısında, CMK"nın 253/3. maddesi uyarınca uzlaştırma hükümlerinin uygulanamayacağı ve soruşturma aşamasında yapılan uzlaştırma teklifinin geçersiz olduğu, yargılama sonucunda, sanığın, TCK"nın 106/1-1. maddesi yerine uzlaştırmaya tabi olan TCK"nın 106/1-2. cümlede düzenlenen basit tehdit suçundan cezalandırılması karşısında, TCK"nın 125. maddesinde düzenlenen hakaret suçu ile 123/1. maddesinde düzenlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma ile TCK"nın 106/1-2. cümle de düzenlenen basit tehdit suçundan sanık hakkında CMK"nın 253. maddesinde yazılı hükümlerin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, ayrıca, sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyet hükmünün " kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma " suçuna ilişkin olduğu ve bu suçu düzenleyen TCK"nın 191. maddesinde 18/06/2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 68. maddesiyle değişiklik yapıldığı ve yapılan değişiklik gözönüne alındığında sözü edilen mahkumiyet kararı yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi usul ve yasaya aykırı olduğu nedenle,
Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 23/09/2019 tarih ve 2017/6254 E-2019/12712 K sayılı onama kararına itiraz edilmiştir.
SONUÇ ve İSTEM:
Yukarıda yapılan açıklamalar ve tüm dosya kapsamına göre;
1- İtirazımızın KABULÜNE,
2- Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 23/09/2019 tarih ve 2017/6254E-2019/12712 K sayılı onama kararın KALDIRILMASINA,
3- Gemlik 1. Sulh Ceza Mahkemesince 20/05/2013 tarih ve 2012/439 esas ve 2013/656 sayılı kararının Uzlaştırma hükümlerinin tüm suçlara yeniden uygulanmasına ve sanığın tekerrüre esas alınan, Çankırı Sulh Ceza Mahkemesinin 06/10/2009 gün, 2009/128 Esas 2009/618 sayılı kararı ile kullanmak için uyuşturucu ve uyarıca madde satın almak suçundan erteli olarak 1 yıl hapis cezasına ilişkin ilama 6545 sayılı yasa kapsamında uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığının araştırılması ve sonucuna göre hukuki durumun tayin ve takdiri gerektiği nedenle, hükmün BOZULMASINA,
4- İtirazımız kabul edilmediği takdirde dosyanın incelenmek üzere Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmesi arz ve talep olunur” denilerek, itirazda bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü:
HUKUKSAL DEĞERLENDİRME
“Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Yargıtay 18. (kapatılan) Ceza Dairesince verilen 23/09/2019 tarih ve 2017/6254 esas 2019/12712 sayılı kararının KALDIRILMASINA,
Gemlik (kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 20/05/2013 tarih 2012/439 esas 2013/656 karar sayılı mahkumiyet hükmünü içeren dosya yeniden görüşüldü:
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1) Sanık hakkında suç tarihinde uzlaştırma kapsamında olmayan TCK"nın 106/1-1. maddesinde düzenlenen tehdit suçu ile uzlaştırma kapsamında olan hakaret ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından kamu davası açıldığı, her ne kadar sanığın hakaret ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçları uzlaştırma kapsamında olup, soruşturma aşamasında taraflara uzlaşma teklifi yapılmış ise de, bu tarihte atılı TCK’nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenmiş olan tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında olmaması ve CMK’nın 253/3. fıkrasının ikinci cümlesi dikkate alındığında soruşturma aşamasında yapılan uzlaştırma teklifinin geçersiz olduğunun anlaşılması ve yapılan yargılama neticesinde sanığın tehdit eyleminin uzlaştırma kapsamına giren TCK’nın 106/1-2. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunu oluşturduğunun kabulü sebebiyle hakaret, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu ile TCK’nın 106/1-2. cümlesinde düzenlenen basit tehdit suçunun uzlaştırmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla, CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Sanığın tekerrüre esas alınan mahkûmiyet hükmünün, “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak” suçuna ilişkin olduğu ve bu suçu düzenleyen TCK"nın 191. maddesinde 18/06/2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 68. maddesiyle değişiklik yapıldığı göz önüne alındığında, sözü edilen suçtan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun"un 24. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiştir.
Ancak bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 7188 sayılı Kanun"un 31. maddesiyle, 5271 sayılı CMK"ya eklenen geçici 5. maddenin (d) bendi ile; "01/01/2020 tarihi itibariyle kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz" hükmü getirilmiştir.
Konuyu somut norm denetimi yoluyla inceleyen Anayasa Mahkemesi (25/06/2020, 2020/16, 2020/33; R.G. 19/08/2020, Sayı:31218), sözü geçen geçici 5/d maddesindeki hükmün, "kovuşturma evresine geçilmiş" ibaresinin aynı bentte yer alan, "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa"nın 38. maddesine aykırı görerek iptaline karar vermiştir.
Anayasa Mahkemesi kararında, hükme bağlanmış dosyalarla ilgili iptale karar verilmemiş ise de, 5271 sayılı Kanun"un 2/1-(f) maddesince hükme bağlanmış dosyalarla ilgili olarak kovuşturma evresinin kesinleşmeye kadar devam etmesi ve aynı Yasanın 251/3. maddesi gereği mahkumiyet hükmü verildiği takdirde sonuç cezadan dörtte bir indirim öngörülmesi, bu durumun da temyiz incelemesi devam eden dosyalar bakımından lehe düzenleme getirmesi karşısında,
Anayasa Mahkemesinin iptal kararında; sanık lehine getirilen, yeni düzenlemenin 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’ya eklenen geçici 5. maddesiyle "kovuşturma evresine geçilmiş" dosyalar bakımından uygulanması gerektiğine işaret edildiğinden, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı CMK"nın 251/1. maddesi kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa"nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 7 ve 5271 sayılı CMK"nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.