Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/14261 Esas 2016/62 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İ
TARİHİ : 16/09/2013
NUMARASI : 2012/279-2013/226
DAVACI : A.. A..
VEKİLİ : A
DAVALI : D.. Ş..
VEKİLİ : AV.M

Taraflar arasında görülen davada .. verilen 16/09/2013 tarih ve 2012/279-2013/226 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili müvekkili şirkete ile sigortalının yapımını tamamladığı sigorta konusu Akkoza-2 konutları projesinde, davalı şirketin güvenliğinden sorumlu olduğu ve sigorta konusu projenin elektrik işlerini gerçekleştiren taşeron nin depo olarak kullandığı Akkoza Konutları bodrum katında bulunan emtiaların çalınması sonucu maddi hasar meydana geldiğini, davalı şirketin sigortalı ile yapmış olduğu özel güvenlik hizmetleri sözleşmesi gereği güvenliğinden sorumlu olduğu alanda hırsızlık olması nedeniyle meydana gelen hasardan sorumlu olduğunu ileri sürerek, sigortalıya ödenen 9.619,04 TL tazminat alacağının ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, hırsızlık olayının müvekkili şirket tarafından tüm önlemlerin alınmasına rağmen depo kapı kilidinin kırılarak içeri girilmesiyle meydana geldiğini, Ortaklığı tarafından gereken önlemlerin olması gerektiği gibi yerine getirilmediği savunarak, davanın reddi ile kötü niyet tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, güvenlik komisyonunun güvenlik hizmeti verecek eleman sayısının 25 olarak belirlemesine rağmen 12 eleman ile güvenlik hizmeti alınması, kamera bulunduğuna dair bir tesbitin yapılmaması bu sebeple dava dışı sigortalının kusurlu bulunduğunu,ancak kilitli bina içinden dışarıya kalabalık emtia çıkartılmasından güvenlik elemanlarının haberi olmadığı, davalının işini ihtimamla yapmadığını gerekçesiyle, kusur dağılımını %70-%30 oranında paylaştırılarak, davanın kısmen kabulü ile, 6.733,32 TL tazminatın 10.05.2012 tarihinden itibaren avans faizi işletilerek davalıdan tahsiliyle davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 344,95 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, istek halinde aşağıda yazılı 85,80 TL harcın temyiz eden davacıya iadesine, 11/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.