Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9321 Esas 2019/6339 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9321
Karar No: 2019/6339
Karar Tarihi: 20.05.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9321 Esas 2019/6339 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık köpeği ile parkta gezerken müştekiyi bacağından ısırarak yaralamıştır. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığı taksirle yaralama suçundan mahkum etmiştir. Sanık müdafii kararı temyiz etmiştir. Yargılama sonucunda, sanığın kusurlu olduğu ancak cezanın adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun olmadığı belirtilmiştir. TCK'nın 61/1, 22/4 ve 3/1 maddelerine göre işlenen suçun ağırlığına orantılı olarak ceza verilmelidir. Hüküm, bu doğrultuda 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi gereğince bozulmuştur.
Kanun maddeleri açıklamaları:
- TCK'nın 89/1 maddesi: \"Taksir sonucu bir insanın ölümüne veya yaralanmasına sebep olan kişi, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.\"
- TCK'nın 52/2-4 maddeleri: \"Haksız fiilin gerçekleşmesinde sahibinin veya gözetim ve sorumluluğu altında bulunanın işlettiği veya kullandığı araç, gereç veya hayvanın kusurlu olması halinde, haksız fiilden dolayı zarar görenin talebi üzerine sahibi veya bu kişinin gözetim ve sorumluluğu altındaki kişi, zararın tamamını veya bir kısmını tazminle yükümlüdür. ...Bu hük

12. Ceza Dairesi 2017/9321 E. , 2019/6339 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyizi itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre olay günü sanığa ait köpeğin, köpeğiyle beraber parkta gezmekte olan müştekiyi bacağından ısırarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet vermesi şeklinde gerçekleşen olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanun"un 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekmekte olup, dava konusu olayda sanığın kusurlu olduğu anlaşılmaktaysa da yaralanan kişi sayısı, yaralanmaların niteliği, maddede öngörülen cezanın alt sınırı nazara alınmak suretiyle, cezada orantılılık ilkesi ile adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, alt sınırdan çok fazla uzaklaşılarak, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülüp, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.