MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, yurtdışında çalışmaya başladığı tarihin Türkiye içinde sigortalılık başlangıç tarihi olduğunun ve yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tesbitine, aylıkların yasal faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının Almanya"da sigorta kapsamına girdiği 07.03.1981 tarihinin ülkemizde sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulü ile davacının 01.09.2013 tarihinden itibaren 5510 sayılı Kanun"un 4/1-(a) bendi kapsamında yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti ile yaşlılık aylıklarının yasal faizi ile birlikte davacıya ödenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacının Türkiye sigorta başlangıç tarihinin 07.03.1981 tarihi olduğunun tespitine, davacının tahsis talebinde bulunduğu 27/08/2013 tarihi itibari ile yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespiti ile tahsis talep tarihini takip eden aybaşından itibaren yaşlılık aylıklarının ödenmesi gerektiğinin tespitine ve davacının yaşlılık aylığını hak ettiği tarihten 3 ay sonrasından başlamak üzere ödenmeyen aylıklarının her ay için işleyecek yasal faizleri ile birlikte davacıya ödenmesi gerektiğinin tespitine, davacının talebini reddeden Kurum işleminin iptaline karar verilmiştir.
Mahkeme kararının gerekçesinde davacının sigortalılık süresinin 01.06.2002 tarihi itibariyle 17 yılı aştığı, 5000 gün prim ödediği ve tahsis talep tarihinde 38 yaşını doldurduğu belirtilerek 1479 sayılı Kanun"un Geçici 10.maddesine göre yaşlılık aylığına hak kazandığı belirtilmiştir.
Davacının yurt dışı borçlanma talebinde bulunduğu 23.02.2012 ve 15.11.2012 tarihlerinden önce ülkemizde 4/1-(a) bendi kapsamında hizmeti bulunmadığından yurt dışı borçlanma işlemleri 5510 sayılı Kanun"un 4/1-(b) bendi kapsamında gerçekleştirilmiş olup bu bent kapsamında 5073 gün hizmeti bulunmaktadır. 1479 sayılı Kanun"un Geçici 10.maddesine göre kadın olan davacının tam aylık için en az 7200, kısmi aylık için en az 5400 gün prim ödemesi koşulunu yerine getirmesi gerekir. Davacının 5073 gün prim ödemesi bulunduğundan 4/1-(b) bendi kapsamında kısmi aylık dahi alması mümkün olmadığı gibi ülkemizde 4/1-(a) bendi kapsamında çalışması bulunmadığından bu bent kapsamında bir hizmeti ve borçlanması da bulunmamaktadır.



Mahkemece, yukarı yer alan maddi ve hukuki olgular gözetilerek davacının yaşlılık aylığı koşullarına sahip olmadığı gerekçesiyle bu istemin reddine karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile yazılı biçimde kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Kabule göre, davacının aylık başlangıç tarihi olan 01.09.2013 tarihinde yurda kesin dönüş yapıp yapmadığı yeterli bir biçimde araştırılmadan, aylık başlangıç tarihini kapsamayan 21.05.2012 tarihli yurt dışı hizmet belgesine itibar edilerek hüküm kurulması da doğru değildir.
O halde davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.