MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 05/11/2015 tarihli 2014/17332 Esas - 2015/20113 K. sayılı bozma kararına karşı mahkemesince direnme kararı verilmesi üzere dosyanın gönderildiği Yüksek Ceza Genel Kurulunun 14.12.2016 gün ve 2016/636 E.-2016/1444 K. sayılı gönderme kararı ile dosyanın dairemize gönderilmesi üzerine 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3. fıkrası uyarınca yapılan inceleme sonucu, her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de, direnme kararında bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni gerekçeler gösterildiği ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilmiş bir karar olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Olay yeri inceleme raporunda sürgülü camın mandal kısmının daha önceden kırık olduğunun belirtilmesine karşın, müştekinin bozmadan sonra yapılan yargılamadaki beyanında, camın mandal kısmının önceden kırık olmadığını, hem camın hem de mandalın sağlam olduğunu, sehven tutanağa olayın bu şekilde yansıdığını belirtmesi karşısında, suça sürüklenen çocukların sürgülü camın mandalını kırmak suretiyle aracın camını açıp hırsızlığa teşebbüs etmeleri şeklinde gerçekleşen olayda, suça sürüklenen çocukların eylemlerinin TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğuna ilişkin, oluş ve dosya içeriğine uygun olan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden ve tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delilere, gerekçeye hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 07/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.