İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 26/02/2015

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından, davalı-karşı davacı erkeğin kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, reddedilen nafakalar ve tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle 23.01.2014 tarihli ara karar ile hükmedilen 400 TL tedbir nafakasının kaldırıldığı 23.12.2014 tarihine kadar infazının mümkün bulunmasına göre davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkeme, ön inceleme aşamasına kadar usulüne uygun şekilde dayanılmayan vakıaları kendiliğinden inceleyemez. Ön inceleme aşamasına kadar usulüne uygun şekilde dayanılmayan vakıalar boşanma sebebi olarak da kabul edilemez (HMK m.141) ve tahkikat ön inceleme sonuç tutanağında yer alan vakıalara göre yapılır (HMK m. 140). Davalı-karşı davacı erkek ön inceleme aşamasına kadar eşinin sadakatsiz davrandığı yönünde bir beyanda bulunmamış; bu iddiaya tahkikat aşamasında sunduğu 03.11.2014 tarihli dilekçe ile dayanmıştır. Mahkemece, erkek tarafından sunulan CD"de yer alan görüntülere göre kadının sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı vakıası esas alınarak tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi doğru görülmemiştir. O halde; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden boşanmaya neden olan olaylarda ailesinin şiddetine izin veren ve eşini evden kovan davalı-karşı davacı erkek tam kusurludur. Açıklanan nedenlerle erkeğin boşanma davasının reddi gerekirken, kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK m. 4, TBK m. 50 ve 52) dikkate alınarak davacı-karşı davalı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
4-Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacı-karşı davalı kadın ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4, TBK m. 50, 51, 52, 58) dikkate alınarak davacı-karşı davalı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2., 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.03.02.2016(Çrş.)