MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahkemece hırsızlık ve mühür bozma suçlarından verilen 11.02.2011 tarih ve ........ Esas ve Karar sayılı kararın sanık tarafından süresinde temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dosyanın mahkemesine iadesine karar verildiği, bu kararın sadece hırsızlık suçuna yönelik olduğu, bu nedenle mahkemece mühür bozma suçuna yönelik olarak yeniden bir değerlendirme yapılarak iade sonrasında mühür bozma suçundan kurulan 14.12.2012 tarih ve ....... Esas ve Karar sayılı ikinci hükmün hukuki değerden yoksun olduğu cihetle; mühür bozma suçundan verilen 11.02.2011 gün ve ...... Esas Karar sayılı ilk mahkumiyet hükmüne yönelik olarak sanığın süresinde yapmış olduğu temyiz istemine istinaden yapılan incelemede;
Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca, gönderilen 12.11.2013 tarih ve ...... sayılı cevabi yazıda, ...... Elektrik Dağıtım A.Ş."nin 30.09.2013 tarihinde özelleştirildiğinin belirtilmesi karşısında, 13.11.2007 olan suç tarihi itibariyle, anılan şirketin henüz özelleştirilmemiş olduğu anlaşıldığından tebliğnamede yer alan bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, 5237 TCK"nun 58/7. maddesi gereğince mükerrirler hakkındaki infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1- Kaçak elektrik kullandığı gerekçesiyle enerjisi kesilip 15.10.2007 tarihinde mühürlenen sayaçtan, 13.11.2007 tarihinde yapılan kontrolde mührün konuluş amacına aykırı olarak elektrik enerjisi kullanıldığı iddiasıyla sanık hakkında mühür bozma suçundan açılan kamu davasında; sanık mühürleme tutanağının tutulduğu tarihte suça konu işyerinde kiracı olduğunu ve burayı 6 ay kullandıktan sonra taşındığını, 13.11.2007 tarihli mühür bozma tutanağının tutulduğu tarihte işyerini boşalttığını ve tutanaktaki imzanın kendisine ait olmadığını,01.07.2007 başlangıç tarihli kira sözleşmesindeki imzanın kendisine ait olduğunu savunmuş ve alınan bilirkişi raporuna göre de 13.11.2007 tarihli mühür bozma tutanağındaki sanık adına atılı imzanın ona ait olmadığı anlaşılmış ise de; kiralanan işyeri sahibinin kardeşi olan tanık .....’ın dosyaya sunmuş olduğu sanık adına atılı imza içeren 27.11.2007 tarihli tahliye belgesine göre işyerinin 27.11.2007 tarihinde tahliye edildiğinin ve zabıta araştırmasına göre de sanığın suça konu yerde 2007 yılı içerisinde 6-7 ay faaliyet gösterdiğinin anlaşılması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenebilmesi için, 27.11.2007 tarihli tahliye belgesinin sanığa gösterilip sorularak gerektiği takdirde belge aslının temin edilip imzanın sanığa ait olup olmadığını tespitine yönelik bilirkişi incelemesi yaptırıldıktan sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken yazılı şekilde eksik araştırma ile mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20.04.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.