Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/26675 Esas 2017/1319 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında hırsızlık suçundan o yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin incelenmesinde;
O yer Cumhuriyet savcısının 27/09/2012 tarihli hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen bir aylık temyiz süresi geçtikten sonra, 29/11/2012 günü temyiz etmekle, temyiz isteğinin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Demre Cumhuriyet Başsavcılığının 17/06/2011 tarih ve 2010/627 sayılı iddianamesi ile sanık hakkında müştekiler ı, ..., ... ve ..." ye yönelik küçükbaş hayvan çaldığı iddiası ile hırsızlık eylemleri nedeniyle ayrı ayrı (dört kez) cezalandırılması talebi ile kamu davası açıldığı, sanık hakkında her bir müştekiye yönelik eylemi nedeniyle ayrı ayrı hüküm kurulması gerekirken sanığın hangi mağdura karşı eylemi nedeniyle cezalandırıldığı temyiz denetimine açık olmayacak şekilde yasal gerekçeleri de gösterilmeden tek bir eylem nedeniyle cezalandırılmasına karar verilmesi,
2- Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan Kumluca Asliye Ceza Mahkemesinin 07/10/2008 tarihli 2006/529-581 sayılı ilamıyla sanık hakkında TCK "nun 125/1-4, 52/2 maddeleri gereğince hakaret suçundan verilen 1740 TL adli para cezasının hüküm tarihinde miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK"nın 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı Kanun"un 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas olmayacağı, sanığın suç tarihi itibari ile de adli sicil kaydında tekerrüre esas alınacak nitelikte başkaca mahkumiyet kaydının bulunmadığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 07.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.