Mağdur ..."a yönelik kasten yaralama suçundan sanık ...’nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Tavşanlı Asliye Ceza Mahkemesinin 14/04/2011 tarihli ve 2011/89 esas, 2011/211 sayılı kararının itiraz edilmeden kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine, hakkındaki kamu davasının 5237 sayılı Kanun"un 73/6 ve 5271 sayılı Kanun"un 223/8. maddeleri gereğince düşürülmesine ilişkin Tavşanlı Asliye Ceza Mahkemesinin 11/07/2013 tarihli ve 2013/226 esas, 2013/471 sayılı kararının Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 14/10/2015 tarihli ve 2015/4739 esas, 2015/30005 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmesi üzerine yeniden yapılan yargılama sonucunda 5237 sayılı Kanun"un 86/2, 86/3-e, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Tavşanlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2016 tarihli ve 2015/459 esas, 2016/273 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 02.11.2016 tarih ve 2016/7205 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 21.11.2016 tarih ve 2016/388972 sayılı tebliğnamesi ile 15. Ceza Dairesine gönderildikten sonra görevsizlik kararı verilerek Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi durumunda, 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesinde yer alan yasal düzenleme uyarınca önceki hükmün değiştirilmeksizin mevcut haliyle açıklanması ve infaz edilecek hükmün belirlenmesi gerekirken, belirtilen koşula riayet edilmeksizin sanık aleyhine sonuç doğuracak şekilde hükmün açıklanmasına karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyanın incelenmesinde; Tavşanlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/04/2011 tarihli ve 2011/89 esas, 2011/211 sayılı kararıyla sanığın mağdur ...’ı yaralaması nedeniyle TCK’nin 86/2, 62, 52/2. maddeleri gereğince 2000 TL. Adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilerek CMK’nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, bu kararın 22.04.2011 de itiraz edilmeden kesinleştiği, denetim süresi içerisinde 10.03.2012 tarihinde sanığın yeniden suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanması için ihbar edildiği, mahkemece duruşma açılarak sanık ve katılanın dinlendiği katılanın 11.07.2013 tarihinde sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmesi üzerine sanık hakkında şikayet yokluğu nedeniyle kamu davasının düşürülmesine karar verildiği, bu kararın o yer Cumhuriyet savcısınca aleyhe temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 14/10/2015 tarihli ve 2015/4739 esas, 2015/30005 sayılı kararıyla, sanığın yaralama eylemini silahtan sayılan ahşap çerçeveli ve camlı yıllık planlama tablosu ile gerçekleştirdiği belirtilerek TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek bozulması sonrasında Tavşanlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2016 tarihli ve 2015/459 esas, 2016/273 sayılı kararıyla sanığın TCK’nin 86/2, 3-e, 62, 52/2. maddeleri gereğince 3000 TL. Adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, daha önce açıklanan hükmün o yer Cumhuriyet savcısı tarafından aleyhe temyiz edilerek bozulduğunun anlaşılması karşısında, Tavşanlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2016 tarihli ve 2015/459 esas, 2016/273 sayılı kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görülmeyerek kanun yararına bozma talebinin REDDİNE; 12.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.