MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 28/11/2012 tarih ve 2010/770-2012/422 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ... seyircili buz pateni ve antrenman salonu inşaat yapım işini üstlendiğini, söz konusu iş nedeniyle davalı nezdinde inşaat bütün tehlikeler sorumluluk sigorta poliçesi düzenlendiğini, 25-26.04.2010 tarihlerinde gece vakti şantiye sahası içerisinde hırsızlık olayının meydana geldiğini, bu olay nedeniyle davalı şirkete hasar ihbarında bulunulduğunu, davalı şirket tarafından yapılan ekspertiz çalışması sonrasında hasarın teminat kapsamı dışında bulunduğundan bahisle müvekkiline ödeme yapılmadığını, ancak dava konusu hasarın poliçe kapsamında bulunduğunu ileri sürerek fazlaya dair haklar saklı kalmak kaydıyla 10.000,00 TL"nin 08.10.2010 tarihinden itibaren işleyecek yıllık % 30 temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 05.09.2012 havale tarihli ıslah dilekçesiyle dava değerini toplamda 54.630,81 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, müvekkilince düzenlenen sigorta poliçesinde “ Henüz monte edilmemiş inşaat ve/veya montaj malzemelerine (ihrazat) vaki olacak hasarların ödenebilmesinin ön şartı: bu malzemelerin kapalı emniyetli, kilitli bir depoda muhafaza edilmesi ve inşaatta kullanılan malzemelerin ise meskun mahalde etrafı tel örgü ile çevrili ve 24 saat bekçi gözetiminde tutulu depolarda muhafaza edilmesi” koşuluna bağlandığını, yapılan ekspertiz çalışması sonrasında çalınan eşyalar yönünden bu ön koşulların sigortalı tarafından yerine getirilmediğinin tespit edildiğini, bu nedenle meydana gelen hasarın teminat harici olduğunu savunarak davanın reddini istemiş, davalının ıslah dilekçesine karsı verdiği cevap dilekçesinde ıslah edilen kesim yönünden zamanaşımı def"inde bulunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; dosya kapsamındaki belgeler ve alınan bilirkişi raporları uyarınca davacı şirkete ait şantiyeden çalınan malzemelerin poliçe teminatı kapsamında kaldığı, davalının teminat limitleri dahilinde meydana gelen hasarı ödemekle yükümlü olduğu, davacı tarafından 05.09.2012 tarihli dilekçe ile davanın ıslah edildiği, ıslah dilekçesine karşı davalı vekilince süresinde zamanaşımı def"inde bulunulduğu, 6762 sayılı TTK"nın 1268. maddesi uyarınca sigorta ettiren bakımından rizikonun gerçekleştiğini sigortacıya bildirme borcunun doğduğu tarihten itibaren sigorta mukavelesinden doğan bütün borçların 2 yıllık zamanaşımına tabi olduğu, aynı yasanın 1292. maddesi uyarınca rizikonun gerçekleştiğinin haber alınmasından itibaren 5 gün içinde sigortacıya haber verme yükümlülüğünün düzenlendiği, somut olayda hasarın 26.04.2010 tarihinde gerçekleştiği, 02.05.2010 tarihinden itibaren borcun muaccel hale geldiği, ıslah tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin dolduğu, zamanaşımının yeni TTK"nın yürürlük tarihi öncesinde dolması nedeniyle bu kanun hükümlerinin olaya uygulanamayacağı gerekçesiyle davacının davasının kısmen kabulüyle 10.000,00 TL"nin 08.10.2010 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline ıslahla arttırılan kısım yönünden davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan, 89,10 TL harcında davalıdan tahsiline, 11/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.