Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/1693 Esas 2018/5331 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Düşme

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın katılanın direksiyon kilidi ile kilitleyip evinin önüne park ettiği motosikleti çaldığının anlaşılması karşısında, eyleminin TCK’nın 142/1. maddesinin (e) bendine uyduğu gözetilmeden, anılan Yasa"nın 141/1. maddesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 14/09/2015 tarih, 2015/4174 Esas ve 2015/5812 sayılı kararı ile bozma nedeni yapılmamış ve her ne kadar hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçu da uzlaşma kapsamına alınmış ise de atıfet kuralı uyarınca Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04/03/2008 tarih, 2008/6-47 Esas ve 2008/43 Karar sayılı kararı ışığında, sanığın yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkacak sonuçtan ikinci kez yararlandırılmasının hakkaniyete aykırı sonuçlar doğmasına, adalet ve eşitlik ilkelerinin sakatlanmasına yol açacağı değerlendirilmekle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağının kabulü ile Aydın Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 05/12/2016 tarih ve 2015/7-3620 ilamat sayılı yazısı ile 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesinde yapılan değişiklikten dolayı hükümlü hakkındaki Kuşadası 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 23/11/2010 tarih, 2008/569 Esas ve 2010/772 Karar sayılı ilamının infazında tereddüt oluştuğundan hükümlünün infazına devam edilip edilmeyeceği hususunda bir karar verilmesi talebinin reddine karar verilmesi gerekirken yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde davanın düşürülmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 16/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.