Esas No: 2021/5561
Karar No: 2022/237
Karar Tarihi: 19.01.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/5561 Esas 2022/237 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Mahkeme, sanık ... hakkında verilen 1000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün temyizi mümkün olmadığına karar vermiştir. Ancak, sanıkların savunma haklarının kısıtlanması nedeniyle karar bozulmuştur. Bu müdahale zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden yapılmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır; 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi, 6545 sayılı Yasa, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri, 188/1 ve 289/1-e maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinden yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26.maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2.madde uyarınca doğrudan verilen 3000 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan tayin edilen 1000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317.maddesi gereğince sanık ...’in temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümler ile sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanıklar ... ve ...’e zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma haklarının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen tüm hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, 19.01.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
