İTİRAZ
Sanık ... hakkında Kazan Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 12/10/2009 iddianamesiyle hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlamasıyla açılan kamu davası sonucunda verilen aynı yer Asliye Ceza Mahkemesinin 27/01/2011 tarih ve 2009/301 esas, 2011/23 karar sayılı hükmüyle sanığın 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 35, 53, 58. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis, 116/1, 53, 58. maddeleri uyarınca bir yıl hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilip bu mahkumiyet hükmü, sanık tarafından temyiz edilmekle Yüksek 13. Ceza Dairesi’nin 24/09/2013 gün, 2012/16685 Esas, 2013/25998 Karar sayılı ilamıyla;"... Dosya içeriğine göre;müştekinin eve dönüp kapıyı açtığında elinde silah bulunan sanık ile karşılaştığı, müştekinin bağırması üzerine sanığın müştekinin kolundan tutarak onu yere savurup yerde tekmelediğinin iddia edilip ileri sürülmüş olması karşısında; eylemin subutu halinde yağma suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilleri takdir ve münakaşasanın üst görevli Ağır Ceza mahkemesine ait oludğu gözetilmeden görevsizlik kararı yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması... " gerekçesiyle BOZULMASINA oybirliğiyle karar vermiştir.
Bu bozma üzerine Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen görevsizlik kararı üzerine Ankara Batı 3.Ağır Ceza Mahkemesi, 2015/8363 Esas, 2018/3505 Karar sayılı kararıyla sanığın yağma suçundan mahkumiyetine karar vermiş olup sanık ve müdafiisi tarafından temyiz edilmiş ise de, temyiz incelemesini yapan 6.Ceza Dairesinin 08/05/2018 tarih 2015/8363 Esas ve 2018/3505 Karar sayılı ilamı ile "sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından Kazan Asliye Ceza Mahkemesinin 27/01/2011 tarih ve 2009/301 esas, 2011/23 karar sayılı kararıyla verilen mahkumiyet hükümlerinin 26.03.2011 tarihinde sanığa tebliğ edildiği, bunun üzerine sanığın 06.04.2011 tarihinde temyiz talebinde bulunduğu, ancak temyiz süresinin sanığın haberdar olduğu savunmanına yapılan tefhim tarihinden itibaren başladığı, daha sonra kendisine yapılan tebligatın herhangi bir sonuç doğurmayacağı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK.nın 310/1. maddesinde öngörülen tefhimden itibaren bir haftalık süre geçtikten sonra sanık ..."un hükmü temyiz ettiğinden, anılan Yasanın 317. maddesi gereğince temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiği" şeklinde ilk bozma kararının incelenemeyeceği gerekçesine dayanan ve itiraz yasa yoluna başvurulmasının değerlendirilmesi amacıyla verdiği iade kararı verildiği, bu karara karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 31705/2018 tarih ve KD-2015/32851 sayılı yazısı ile özetle, Yüksek Yargıtay 13.Ceza Dairesinin 24/09/2013 gün, 2012/16685 Esas, 2013/25998 Karar sayılı BOZMA kararının kaldırılarak, Kazan Asliye Ceza Mahkemesinin 27/01/2011 tarihli, 2009/301 esas, 2011/23 karar sayılı hükmüne yönelik temyiz isteminin REDDİNE karar verilmesi yönünde itiraz talebinde bulunulması üzerine dosya Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
Dosyanın incelenmesinde; sanığın suç tarihinde, Kazan ilçe merkezinde dolaşırken Yazıbeyli mahallesinde müştekiye ait evin arka penceresini zorlayarak hırsızlık amacıyla içeriye girdiği,içeride etrafı kolaçan ederken müştekinin eve gelmesi üzerine de evde bulduğunu ikrar ettiği gaz tabancası ile müştekiyi tehdit ettiği ve tekmelediği,aldığı silah ile evden kaçtığı ve bilahere yakalanarak hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından Kazan lAsliye Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır. Asliye Ceza Mahkemesindeki yargılama sırasında sanığa baro tarafından zorunlu müdafii atanmış ve sanık ile atanan bu müdafii 24/12/2009 tarihli celsede yüzyüze geldikleri ve birlikte savunma yaptıkları daha sonra ise hükmün, atanan bu müdafiinin huzurunda, sanığın yokluğunda 27/01/2011 tarihinde tefhim edildiği görülmektedir. Sanık müdafiinin hükmü temyiz etmediği, sanığa 26/03/2011 tarihinde yapılan tebligattan sonra sanığın 06/04/2011 tarihinde hükmü bizzat temyiz ettiği ve dosyanın temyiz incelemesine gönderildiği, temyiz incelemesini yapan 13. Ceza Dairesinin ise temyizi kabul ederek hükmü suç vasfı yönünden sanığın aleyhine bozduğu olayda, çözülmesi gereken öncelikli sorun, ilk temyiz incelemesi sırasında süresinde bir temyiz istemi bulunup bulunmadığı hususudur.Sanık atanan zorunlu müdafiiden 24/12/2009 tarihli celsede haberdar olmuş ve müdafii atanmasına bir itirazı olmamıştır.Atanan müdafiiye yapılan tefhim, usul ve yasaya uygun olup temyiz süresi artık başlamıştır. Sonradan sanığa yapılan tebligat sanığa ek bir temyiz süresi bahşetmeyecektir. Dolayısıyla,sanığın müdafiiye yapılan tefhime göre süresinden sonra olan temyiz isteminin Yüksek 13. Ceza Dairesince reddi gerekmekte iken esasa girilerek vasıf bozması yapılması usul ve yasaya aykırıdır. Nitekim,Yargıtay 6.Ceza Dairesi de bu hususu tesbit ederek bozma neticesi verilen görevsizlik ve bunun sonucunda yapılan yargılama üzerine tesis edilen yağma suçuna ilişkin hükmü, temyiz incelemesine konu etmeden önce itiraz yönünden değerlendirme yapılması talebiyle dosyayı Başsavcılığımıza iade etmiştir. Ayrıca sanığa yapılan 26/03/2011 tarihinde tebliğ edilen hükmün, 1412 sayılı CMUK"nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 06/04/2011 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin süresinden sonra olduğunun anlaşılması karşısında; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 31/05/2018 tarih ve KD-2015/32851 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan itirazın kabulü ile Dairemizin 24/09/2013 tarih ve 2012/16685 Esas ve 2013/25998 Karar sayılı bozma kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda ve müdafiinin ise yüzüne karşı verilen hükmün, sanık müdafiince temyiz edilmediği, hükmün sanığa 26/03/2011 tarihinde tebliğ edildiği bunun üzerine sanığın 06/03/2011 tarihinde hükmü temyiz ederek 1412 Sayılı CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra hükmü temyiz ettiği gibi ayrıca temyiz süresinin sanığın haberdar olduğu müdafiine yapılan tefhim tarihinden itibaren başlayacağının anlaşılması karşısında; sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE, 10/07/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.