2. Ceza Dairesi Esas No: 2017/282 Karar No: 2017/1308 Karar Tarihi: 07.02.2017
Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/282 Esas 2017/1308 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2017/282 E. , 2017/1308 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Yüksek Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 21/10/2015 gün ve 2015/18431 - 2015/5774 sayılı bozma kararına karşı mahkemesince direnme kararı verilmesi üzere dosyanın gönderildiği Yüksek Ceza Genel Kurulunun 14/12/2016 gün ve 2016/365-2016/1415 sayılı gönderme kararı ile dosyanın dairemize gönderilmesi üzerine 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3. fıkrası uyarınca yapılan inceleme sonucu her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de, direnme kararında bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni gerekçeler gösterildiği ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilmiş bir karar olduğu belirlenerek yapılan inceleme de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.11.2016 gün ve 2016/950 Esas, 2016/436 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, TCK"nın 142/2-h, 143. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle yargılanan sanıklara, 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanmasına gerek olmadığına karar verildiği de gözetilerek yapılan incelemede; Suça sürüklenen çocuk ve sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi gereğince 1/2 oranında artırım yapıldığı halde artırım oranının 1/6 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş, sanıklar yönünden; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 07.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.