Taraflar arasındaki itirazın iptali davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Osmaniye Asliye 1.Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 28.11.2005 gün ve 2005/124-563 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 2.4.2007 gün ve 2006/2144-2007/5159 sayılı ilamı ile, (“...Davacı, davalının .....Sigorta A.Ş."nin 1104 kodlu acentesinden zimmetle yetkili ortağı ve müdürüne teslim edilen 63 adet zorunlu trafik poliçesini alarak piyasaya sürdüğünü, toplam 1.889.100.000 TL prim tahsil ettiğini, bu primleri alacağı temlik eden N..G.."e ödemediğini, yapılan icra takibine haksız ve kötü niyetle itiraz ettiğini, itirazın iptali ile icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davaya yanıt vermemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davacıya alacağını temlik eden ile davalı arasında tali acenteliğe ilişkin bir sözleşmenin bulunmadığı,63 adet trafik sigorta poliçesinin teslim edildiğine dair kanıt sunulmadığı, anılan poliçeleri düzenlediği ve prim tahsil ettiği iddiasının kanıtlanmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
1 -Dava, alacağın tahsiline yönelik itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne dair önceki tesis edilen karar, gerekçe yokluğu nedeniyle Dairemiz"ce bozulmuştur. Yerel mahkemece, bozmaya uyulduktan sonra bu kere davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, bozma ilamına uyulduğuna göre, bozma doğrultusunda ilk kararın gerekçesinin belirtilmesi gerekirken yazılı şekilde ilk karardan farklı bir hüküm tesis edilmesi doğru görülmemiş, hükmüne uyulan bozma kararının gereğinin yerine getirilmesi amacıyla kararın yeniden bozulması gerekmiştir.
2-Bozma sebep ve şekline göre, davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir...”) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davacı vekili,
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle Hukuk Genel Kurulu’nun 20.6.2001 gün ve 2001/4-535-537 sayılı kararının da aynı yönde bulunmasına göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire Bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 28.5.2008 gününde oybirliği ile karar verildi.