Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12319 Esas 2020/1404 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12319
Karar No: 2020/1404
Karar Tarihi: 03.02.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12319 Esas 2020/1404 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum oldu. Temyiz başvurusu yapıldı ve mahkemenin gerekçeli kararı, sanığın son bilinen adresi olan MERNİS adresine doğrudan usule aykırı olarak doğrudan tebliğ edilmesi sonucu sanığın hükümleri temyiz etme imkanı tanınmadığı gerekçesiyle bu karar temyiz dışı bırakıldı. Karara göre, Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ve fıkrasına göre gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiştir. İlk olarak bilinen en son adres (ya da bilinen bir adres yoksa adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak normal tebligat çıkarılır. Bu tebliğ edilemezse, adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilir ve tebliğ yapılır. Ayrıca, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi uyarınca, tebliğin yapılamadığı durumlarda tebligatın bu adrese yapılması için şerh düşülür. Bu maddeler detaylı bir şekilde incelenmeli ve uygulanmalıdır.

17. Ceza Dairesi 2019/12319 E. , 2020/1404 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (Bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"na göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre "Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılmasına" dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiğinin anlaşılması karşısında; incelemeye konu dosyada gerekçeli kararın temyiz dışı sanık ...’in son bilinen adresi olan MERNİS adresine usule aykırı olarak doğrudan 21/2"ye göre tebliğ edilmesi sonucu sanığın hükümleri temyiz etme imkanı tanınmadığı anlaşıldığından, gerekçeli kararın yukarıdaki açıklamalara göre, sanık ...’e usulüne uygun olarak tebliğ edilip, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi için diğer yönleri incelenmeyen dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 03/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.