5. Ceza Dairesi Esas No: 2013/322 Karar No: 2014/3945 Karar Tarihi: 08.04.2014
Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - tehdit - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/322 Esas 2014/3945 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Reyhanlı 1. Asliye Ceza Mahkemesi, İ.. V.. hakkında hakaret, tehdit ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından hüküm verdi. Sanık birden fazla kamu görevlisine karşı görevi yaptırmamak için direnme eylemi gerçekleştirdiği için cezasının artırılmaması gerektiği belirtildi. Ancak adli sicil kaydına göre mükerrir olan sanık hakkında hakaret suçundan TCK'nın 58. maddesi uygulanması gerektiği gözetilmedi. Hükümlerin incelenmesi sonucu Sanık S.. K.. hakkında tehdit, hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından hüküm verildiği, ancak hakaret suçundan verilen hapis cezasının seçenek adli para cezasına çevrilmemesi ve tehdit suçundan hükmolunan cezanın ertelenmesine karar verilmesine rağmen hakaret suçundan hükmolunan cezanın ertelenmemesi hatalı olduğu belirtildi. Sanık hakkında verilen direnme suçundan kurulan hüküm yönünden, adli sicil kaydındaki ilamların silinme koşulları araştırılmalı ve CMK'nın 231/5. maddesi uygulanıp uygulanmayacağı konusunda değerlendirme yapılması gerektiği vurgulandı. Sanık Mahmut'a karşı işlediği tehdit eyleminin direnme suçunun unsuru niteliğinde olduğu gözetilmeksizin sanığın iki suçtan ayrı ce
5. Ceza Dairesi 2013/322 E. , 2014/3945 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 4 - 2011/305566 MAHKEMESİ : Reyhanlı 1. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 17/01/2011 NUMARASI : 2010/1257 Esas, 2011/14 Karar SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, tehdit
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık İ.. V.. hakkında hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanığın birden fazla kamu görevlisine karşı gerçekleştirdiği görevi yaptırmamak için direnme eylemi nedeniyle TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca cezasının artırılmaması ve adli sicil kaydına göre mükerrir olan sanık hakkında hakaret suçundan hüküm kurulurken TCK"nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır. Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, Sanık S.. K.. hakkında hakaret, tehdit ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Direnme suçundan hükmolunan kısa süreli hapis cezası, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler gözetilerek seçenek adli para cezasına çevrilmesine rağmen, hakaret suçundan kurulan hükümde seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilirken yasal ve yeterli gerekçe gösterilmemesi, Sanık hakkında tehdit suçundan verilen hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesine rağmen, bu uygulamayla çelişki oluşturacak şekilde hakaret suçundan verilen hapis cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi, Sanığın birden fazla kamu görevlisine karşı gerçekleştirdiği görevi yaptırmamak için direnme eylemi nedeniyle TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca cezasının artırılmaması, Direnme suçundan kurulan hüküm yönünden, sanığın adli sicil kaydındaki ilamların silinme koşulları da araştırılarak, CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması, Sanığın katılan Mahmut"a karşı işlediği kabul edilen tehdit eyleminin, direnme suçunun unsuru niteliğinde olduğu gözetilmeksizin, bu suçtan ayrıca ceza verilerek fazla cezaya hükmolunması, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 08/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.