Orman Sayılan Yerler - Zilyetliğin Korunması - Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2010/133 Esas 2010/2975 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi 2010/133 E., 2010/2975 K.

8. Hukuk Dairesi 2010/133 E., 2010/2975 K.

• ORMAN SAYILAN YERLER
• ZİLYETLİĞİN KORUNMASI

• 4721 S. TÜRK MEDENİ KANUNU [ Madde 973 ]
• 4721 S. TÜRK MEDENİ KANUNU [ Madde 981 ]
• 4721 S. TÜRK MEDENİ KANUNU [ Madde 983 ]

"İçtihat Metni"

Mehmet ile Musa aralarındaki zilyetliğin tespiti davasının kabulüne dair (Erdemli Sulh Hukuk Mahkemesi)"nden verilen 24.07.2009 gün ve 1092/713 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:

Davacı Mehmet vekili, dava dilekçesinde yer ve sınırları belirtilen bir parça tapusuz taşınmazı davacının 11.06.2006 tarihli adi senet ile davalıdan satın ve devraldığını, sera tarımı yaptığını, ancak davalının serayı söktüğünü, geçici çatma şeklinde bina yaparak tecavüz ettiğini ileri sürerek vekil edeninin Zilyetliğinin korunmasını istemiştir.

Davalı Musa vekili, dava konusu taşınmazın vekil edeni tarafından davacıya satıldığının doğru olduğunu ancak, satış bedeli olarak kararlaştırılan aracın teslim edilmemesi nedeniyle zilyetliğin davalı tarafından geri alındığını belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.

Mahkemece, davanın kabulü ile 06.05.2009 tarihli krokide kırmızı renkle gösterilen yerde davacının zilyetliğinin korunmasına karar verilmesi üzerine; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dava, TMK"nın 981 vd. maddelerine göre açılmış zilyetliğin korunması isteğine ilişkindir. Mülkiyet hakkına ve zilyetlik dışındaki başka hakka da-yanılmadığına göre, bu tür uyuşmazlıklar gerçek kişi taraflar arasındaki üstün zilyetlik hakkının belirlenmesi ile çözüme kavuşturulmalıdır. Taşınmazın kamu malı olması düşüncesiyle davacı gerçek kişinin üstün hakkının tanınmaması, yine gerçek kişi olan davalı yanın işgaline üstünlük tanımak olacağından hakkaniyete uygun görülmemiştir.

Somut olayda; dava konusu taşınmazın kesinleşen orman sınırlan-dırılmasına göre orman sayılan yerlerden olduğu sabittir. Dava, gerçek kişiler arasında görülmekte olup, Orman Genel Müdürlüğü ve Hazine taraf durumunu almamıştır. Davacı yan zilyetlik hakkının korunmasını istemiştir. Uyuşmazlık konusu tapusuz taşınmazın zilyetliği 11.06.2006 tarihli adi senet ile davalı tarafından davacıya satılıp teslim edilmiştir. Davalı vekili, söz konusu satışı inkar etmemiştir. Dosya içeriğine göre zilyetlik davacıda iken davalı, davacının zilyetliğini engellemiştir. Her ne kadar dava konusu taşınmaz orman sayılan yerlerden ise de, az yukarıda da belirtildiği gibi, Orman Genel Müdürlüğü ve Hazine davada taraf sıfatını almadığından salt zilyetliğin Korunması isteğine ilişkin eldeki davada bu yön üzerinde durulmamasında kanuna aykırılık görülmemiştir. Kaldı ki; mahkemece, ormanı işgal eden taraflar hakkında Cumhuriyet Savcılığına suç duyurusunda bulunulmuştur. Tüm bu açıklamalar nedeniyle üstün hak sahibi olduğu belirlenen davacının davasının kabulüne karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.

Yukarıda belirtilen gerekçeler nedeniyle davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun görülen yerel mahkeme hükmünün (ONANMASINA), 03.06.2010 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.