Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK. nun 82/12. maddesinde borçlunun haline münasip evinin haczolunamayacağı belirlendikten sonra aynı maddede “ancak evin kıymeti fazla ise bedelinden haline münasip bir yer alabilecek miktarı borçluya bırakılmak üzere haczedilerek satılır” hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayda, borçlunun meskeniyet şikayeti üzerine icra mahkemesince mahallinde yapılan keşif sonucunda düzenlenen bilirkişi raporunda, mahcuzun haciz ve keşif tarihi itibariyle değerinin ayrı ayrı belirtildiği ve borçlunun haline münasip meskeni  haciz tarihinde 90.000 TL ile 110.000 TL arasında, keşif tarihinde ise 100.000 TL ile 120.000 TL arasında satın alabileceğinin belirtildiği görülmüştür. Bilirkişi raporu bu hali ile kesin bir rakam ifade etmediğinden, bu rapora dayalı olarak hüküm tesisi doğru değildir.
O halde, mahkemece bilirkişiden ek rapor alınarak keşif tarihi itibariyle borçlunun haline münasip ev alabileceği bedel kesin olarak tespit edildikten sonra bu miktar mahcuzun keşif tarihindeki değerinden az ise mahcuzun satılarak borçlunun haline münasip ev alması için gerekli bedelin kendisine, artanın alacaklıya ödenmesine, satışın borçlunun haline münasip ev alabileceği miktardan az olmamak üzere yapılmasına karar verilmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporuna dayalı olarak yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 29/03/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.