Yargıtay - Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9613 Esas 2016/8271 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9613
Karar No: 2016/8271
Karar Tarihi: 05.12.2016

Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9613 Esas 2016/8271 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığı cinsel taciz suçundan mahkum etmiş, ancak hükmün gerekçelerinin tutarsız ve yetersiz olduğu gerekçesiyle temyiz edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL'ye kadar (3.000 TL dahil) para cezalarının kesin olduğunu belirttiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, cinsel taciz suçundan verilen cezanın tür ve miktarı itibariyle kesin hüküm olduğu ve temyizin mümkün olmadığı sonucuna varılmıştır. Mahkeme kararının temyiz istemi reddedilerek sadece kişilerin huzur ve sükununu bozma suçuna yönelik yeniden incelenmesine karar verilmiştir. Kararın dayandığı tüm verilerin, iddia, savunma ve sanık anlatımlarının açıkça gerekçeye yansıtılması, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, sanığın suçun hukuki niteliğinin belirtilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle hüküm 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kanun madde detayları: 5320 sayılı Kanun, geçici 2. madde; 1412 sayılı CMUK, 317. ve 321. maddeleri; 5271 sayılı CMK, 34, 230.

14. Ceza Dairesi 2016/9613 E. , 2016/8271 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, cinsel taciz suçundan verilen cezanın tür ve miktarı itibariyle kesin olması nedeniyle temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Mahkemece kurulan hükmün, Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK"nın 34, 230 ve 1412 sayılı CMUK"nın 308/7. maddeleri uyarınca sanığı, müştekileri, Cumhuriyet Savcısı ile herkesi tatmin edecek ve Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde olması gerektiği nazara alınarak Yargıtayın gerekçelerde tutarlılık denetimi yapması ve bu açılardan mantıksal ve hukuksal bütünlüğün sağlanması için kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve sanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ile bunun hukuki nitelendirmesinin belirtilmesi gerekirken bu ilkelere uyulmadan yazılı şekilde gerekçeden yoksun hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.